บทที่ 196

เจเรมี่รู้สึกอึดอัดใจเมื่อเขารับรู้ถึงการถากถางและดูถูกในสายตาของมาเดลีน เขาเม้มริมฝีปาก ขณะจ้องมองเข้าไปในดวงตาของมาเดลีน “เพราะงั้น มันจะดีมากถ้าคุณจะหยุดตามราวีฉัน คุณวิทแมน ฉันไม่อยากถูกปฏิบัติเหมือนคนที่ตายไปแล้วอีก” มาเดลีนปฏิเสธเขาอย่างไม่แยแส “มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว” เจเรมี่ขยับริมฝีปากเพื่อพูดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาจ้องมองไปที่เธอ ก่อนที่เขาจะก้มศีรษะเพื่อโน้มตัวเข้าใกล้เธอ “ผมสัญญากับคุณ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก” มาเดลีนหัวเราะเบา ๆ “วันก่อนคุณยอมรับไหมว่าคุณทำการทดสอบฉัน คุณวิทแมน?” เจเรมี่ยังคงเงียบภายใต้น้ำเสียงที่อยากรู้อยากเห็นของเธอ บางทีอาจจะเป็นเช่นนั้น ในขณะที่คนทั้งโลกรู้สึกถึงความรักที่มาเดลีนมีต่อเจเรมี่ แต่เจเรมี่เป็นคนเดียวที่รู้ว่าตัวเขาเองได้ตอบแทนความรักให้เธอกลับเช่นกัน ความจริงก็คือเจเรมี่เสียสติไปแล้วเมื่อวันก่อน เขาไม่ได้ทดสอบเธออะไรทั้งนั้น ไม่เลย เขาเพ้อฝันไปว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ ... แต่นั่น คือทั้งหมดที่เป็นอยู่ คือเรื่องเหลือเชื่อ ตอนนี้ เขาตื่นมีสติแล้ว เขาจะไม่เพ้อฝันให้ผู้หญิงตรงหน้าเป็นคนที่อยู่ในใจของเขาอีกเเล้ว มาเดลีนใช้ความเงียบขอ