บทที่ 132

มาเดลีนจดจ่อไปที่คำสัญญาอันมุ่งมั่นของเจเรมี่ที่มีให้กับเมเรดิธ มันเป็นเพียงคำพูดง่าย ๆไม่กี่คำ แต่มันทำให้มาเดลีนเจ็บปวดอย่างที่สุด ดูเหมือนว่าพวกเขาเหมาะที่จะอยู่ด้วยกัน มาเดลีนฉีกยิ้มอย่างช้า ๆ เธอเห็นเมเรดิธมองไปที่เจเรมี่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา “เจเรมี่คุณกำลังพูดความจริงหรือเปล่า? คุณจะแต่งงานกับฉันจริงๆเหรอ?” เจเรมี่มองเธออย่างอ่อนโยน “แน่นอน มันเป็นเรื่องจริง ผมจะทำตามสัญญาแน่นอน” “เจเรมี่ ในที่สุดเราก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนความรักของเราอีกต่อไปแล้ว …” เมเรดิธกอดเจเรมี่แน่นโผร้องไห้เข้าที่อกของเขา เธอหันหน้ากลับมา เพื่อแสดงใบหน้าเจ้าเล่ห์และชั่วร้ายให้มาเดลีนเห็น ข้าง ๆ พวกเขา เอโลอิสรู้สึกอิ่มเอมใจ จากนั้นเธอตวัดสายตามองไปที่มาเดลีนด้วยอาการแสดงความเกลียดชัง ความทุกข์และความเจ็บปวดของเธอจะทะลักออกมาจากนั้นมาเดลีนกำหมัดแน่น เธอหันหลังและเดินหนีไป เจเรมี่สังเกตว่ามาเดลีนเดินออกไป เขามองตามเธอ ขณะที่ค่อยๆผลักเมเรดิธออกไปข้าง ๆ ดูเหมือนว่าเขากำลังจะตามออกไป เมเรดิธดึงเสื้อของเขาไว้ “เจเรมี่ คุณลังเลที่จะตัดมาเดลีนออกจากใจงั้นหรอ?” “ไร้สาระ ผมจะออกไปกับผู้หญิงคนนั้นได้ยั