บทที่ 1237

เขาเอ่ยในขณะที่ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้ใบหน้าของเมเดลีน ในดวงตาสีเทานั้นแสดงออกถึงความต้องการเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน นิ้วเรียวยาวของเขาแตะที่กระดุมบนปกเสื้อของเมเดลีนแล้วปลดออกช้า ๆ ทว่าเมเดลีนยกมือขึ้นผลักมือเขาออกอย่างใจเย็น และมองไรอันด้วยความเย็นชา เธอไม่พูดอะไรแล้วลุกขึ้นเดินไปชั้นบน ไรอันหดมือกลับอย่างหมดอารมณ์ ขณะที่มองแผ่นหลังอันสง่างามของเมเดลีนด้วยความชื่นชมที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นภายในดวงตาของเขา หลังจากที่เมเดลีนกลับมาที่ห้อง เธอก็รีบอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีเพื่อลบล้างสัมผัสจากไรอัน เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำเธอก็อยากหาชุดสูทของเขาอีกครั้ง และเมื่อเธอกำลังจะเดินผ่านห้องทำงาน เธอก็ได้ยินเสียงของไรอันดังมาจากข้างในอย่างแผ่วเบา “นี่เป็นราคาที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว คุณโทมัส” ‘ราคา? ‘หรือว่านี่จะเป็นการคุยเรื่องธุรกิจ?’ เมเดลีนมองเข้าไปในห้องทำงานอย่างสงสัย เธอเห็นไรอันยืนอยู่ข้างหน้าต่างขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋าและยืนด้วยความสง่างาม เขาดูสงบเสงี่ยมเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าผู้คนอื่น ทว่าตอนนี้กลับดูเย็นชาและหยิ่งผยอง เมเดลีนคิดว่าไรอันกำลังช่วยพ่อของเขาคุยงานที่บริษัท