บทที่ 403

"ห๊ะ?" ลู เซียวเหยา เลิกคิ้วขึ้น พร้อมกับสายตาที่ดูเป็นมิตร “กลัวว่าฉันจะไปหาเรื่องผู้หญิงคนอื่นเหรอ?” หยิง เสี่ยวเซียว ค่อย ๆ ยิ้มเล็กน้อย แต่เธอก็รีบหุบยิ้มไป เธอตบไหล่เขาและหัวเราะออกมาเสียงดัง "ลู เซียวเหยา นายเป็นคนที่มีจินตนาการที่ดีมากเลย! นายควรไปเขียนบทละครนะ" ขณะที่เธอกำลังตบไล่เขาเบา ๆ ลู เซียวเหยา ก็ขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด เขาขยับมือของเธอออกไปและบ่น "หยิง เสี่ยวเซียว พูดดี ๆ สิ หยุดตีไหล่ฉันซักที!" มือของ หยิง เสี่ยวเซียว แข็งขึ้นกลางอากาศ เมื่อเห็นว่าเขาไม่พอใจ เธอจึงดึงมือกลับมาและตอบว่า "ฉันขอโทษ ฉันตื่นเต้นเกินไปหน่อยน่ะ" หลังจากนั้นเธอก็ถามว่า "แล้วยังไง พรุ่งนี้นายไม่อยากให้ฉันไปด้วยเหรอ" ลู เซียวเหยา ลูบไหล่ของเขาเบา ๆ เพราะเขาเจ็บจากที่เธอตีเมื่อกี้ และตอบเธอ "พรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอตอน 9 โมงเช้า อย่าลืมแต่งตัวด้วยล่ะ" “ฉันต้องแต่งตัวด้วยเหรอ?” หยิง เสี่ยวเซียว ถูคางของเธอด้วยความสับสน ก่อนที่ดวงตาของเธอจะสว่างขึ้น เขากำลังจะ... เธอเงยหน้าขึ้นและกำลังจะถามเขา แต่เขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงานแล้ว เมื่อมองไปที่ประตูที่ปิดสนิท หยิง เสี่ยวเซียว ก็เม้มริมฝีปากของเธอ