บทที่ 365

ทันทีที่เขาพูดจบ ท่าทีของ ซอง อันยี และ หยิง เสี่ยวเซียว ก็เปลี่ยนไป แต่พวกเธอก็รีบกลับมาทำตัวปกติ แต่ไม่ว่ายังไง ทัง โรลชูว ก็เห็นมันอยู่ดี เธอยิ้มเหมือนกับว่ามีอะไรแฝงอยู่และเธอก็พูดว่า "ฉันเรียกพวกเขามาหาดีไหมนะ?" "ไม่ต้อง!" "ไม่ต้อง!" ทั้งสองคนปฏิเสธคำแนะนำของเธอเป็นเสียงเดียวกัน ทัง โรลชูว ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเธอได้ "ฉันล้อเล่น พวกเธอสองคนดูแปลก ๆ นะ" "ล้อเล่นงั้นเหรอ?!" ซอง อันยี และ หยิง เสี่ยวเซียว มองหน้ากันแล้วหันไปมอง ทัง โรลชูว ที่กำลังยิ้มด้วยความพึงพอใจ ในที่สุดพวกเขาก็รู้ตัวแล้วว่าถูกแกล้ง “ทัง โรลชูว!” ทั้งคู่ยืนขึ้นและกำลังจะตะครุบเธอ เมื่อเห็นแบบนั้น ลู ชินจิน จึงเอื้อมมือไปดึง ทัง โรลชูว ให้เข้ามาในอ้อมแขนของเขา เขาเงยหน้าขึ้นมองทั้งสองคนที่กำลังจะตะครุบเธอ “ชูวชูวเพิ่งออกจากโรงพยาบาล เธอไม่สามารถเล่นกับคุณสองคนได้” อันที่จริง ซอง อันยี และ หยิง เสี่ยวเซียว ไม่ได้จะแกล้งชูวชูว แต่เมื่อเขาพูดแบบนั้นออกมา มันก็ทำให้พวกเธอสองคนอึกอัดทันที ซอง อันยี หัวเราะอย่างเชื่องช้าและกล่าวว่า "คุณลู พวกเรารู้" แน่นอนว่ามีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่อาย ลู ชินจ