บทที่ 253

หลังจากวางแก้วลงบนโต๊ะ ซอง อันยี เธอก็ลูบหน้าผากที่ไปชนกับขอบประตู และเดินไปข้าง ๆ ทัง โรลชูว “คุณเซินพูดอะไรบ้าง?” ซอง อันยี ถาม ทัง โรลชูว หันหน้าไปมองที่เธอ สายตาที่แสดงให้เห็นความอยากรู้อยากเห็น "อันยี ทำไมเธอถึงสนใจสิ่งที่โมเฟยพูดขนาดนั้น?" "ฮะ อะไรนะ?" ซอง อันยี มองเธออย่างร้อนตัว "ทำไมฉันต้องสนใจเขา ฉันแค่เป็นห่วงแกน่ะ ฉันอยากถามว่าเขาจัดการกับ ลู เส้าหลิน ยังไง" "จริงเหรอ แค่นั้นเหรอ?" ทัง โรลชูว เลิกคิ้วและหัวเราะ เธอก็เลิกแกล้งเพื่อนเธอแล้วเปลี่ยนเรื่อง "เขาปลด ลู เส้าหลิน ออกจากตำแหน่งของเธอแล้ว" ก็เห็นว่าเธอไม่ได้พูดเกี่ยวกับ เซิน โมเฟย ต่อไป ซอง อันยี ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อเธอได้ยินว่า ลู เส้าหลิน ถูกปลดออกจากตำแหน่งเธอก็รู้สึกตื่นเต้นทันที “จริงเหรอ เขาปลดเธอออกงั้นเหรอ?” "แน่นอน มันเป็นเรื่องจริงนะ" เมื่อเห็นเธอตื่นเต้นมาก ทัง โรลชูว กลั้นหัวไม่อยู่และก็ส่ายหัวเบา ๆ “ตอนนี้ฉันอยากเห็นว่าเธอจะหยิ่งได้อีกแค่ไหนกันเชียว!” เมื่อ ซอง อันยี นึกถึงว่า ลู เส้าหลิน รังแกชูวหลายครั้ง เพียงเพราะเธอเป็นรองผู้จัดการ เธอก็โกรธมาก ตอนนี้เธอก็ได้ระบายความโกรธออกมาแล้ว "