บทที่ 496

เลขาแยร์มองไปที่แซคคารี่อย่างเงียบ ๆ ถึงแม้ภายนอกแซคคารี่จะดูสงบนิ่ง แต่ความจริงแล้ว คลื่นความรู้สึกกำลังถาโถมอยู่ในใจของเขา เลขาแยร์พูดใส่หูของชัคอย่างแผ่วเบาว่า “สาเหตุที่คุณชิคโกรธนั้นมาจากข่าวอื้อฉาวในอินเตอร์เน็ต… ผมเดาว่าเขาน่าจะรู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะโกรธ แต่เขายังคงเป็นห่วงเรื่องของคุณชอว์น่ะ ลองคิดดูซิ เขาเร่งรีบไปขึ้นเครื่องบินให้ทันไม่ใช่หรอกเหรอ?” อีกฝากหนึ่งเป็นเลขาคนสนิทของแซคคารี่ ส่วนอีกฝากเป็นเลขาคนสนิทของแคโรไลน์ สิ่งที่ทั้งสองพูดมานั้นดูพูดมีเหตุผลที่ดี ชัคพึมพำ “ประธานชอว์ก็คิดถึงคุณชิคเช่นเดียวกันครับ เธอคิดถึงเขาตลอดทั้งวัน ผมไม่แน่ใจว่าทำไมท่านทั้งสองถึงต้องมาทะเลาะกันเช่นนี้ด้วย เลขาแยร์แสดงความคิดเห็นในทันที “ที่คุณชิคแสดงท่าทางแบบนั้นขึ้นมาก็เพราะว่าเขาหึง ในขณะที่คุณชอว์ก็คงจะกลัวว่าคุณชิคจะเป็นกังวลเรื่องสภาพร่างกายของเธอ เธอจึงปกปิดความจริงไว้ อย่างไรก็ตาม มันคงจะไม่ง่ายที่จะไปคลายปมเรื่องระหว่างเขาทั้งสอง” หึงหวง?! หึงหวงงั้นเหรอ?! เลขาแยร์แกล้งทำเป็นว่าแซคคารี่นั้นหูหนวกหรือเปล่านะ? แซคคารี่ขมวดคิ้วและเตือนทั้งสองว่า “ห้ามให้มีครั้งต่อไปอ