บทที่ 461

เขารู้ว่าแซคคารี่กับฉันนั้น... หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็ได้รับข้อความจากเขาอีกครั้ง “สำหรับฉัน สาวน้อยคนนี้เป็นเหมือนครอบครัว และจะเป็นแบบนั้นตราบชั่วชีวิตนี้ ในเมื่อไม่มีใครอยู่กับเธอในวันเกิด ฉันจะร้องเพลงให้เธอสักเพลง สองเพลง หลังจากการแสดง ฉันจะไปหายาราที่เมืองถง ขอให้เธอมีความสุขในวันปีใหม่” แลนซ์รู้เรื่องการทะเลาะกันของฉันกับแซคคารี่ ดูเหมือนเขาจะรู้เยอะกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ ร่างเล็กยิ้มก่อนตอบ “ขอบคุณนะคะ” ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความอบอุ่นที่เขามอบให้ในชีวิตนี้ ขอบคุณที่เขาคอยปกป้องและอยู่ข้างฉันมาตลอด มันช่างเป็นมิตรภาพที่แน่นแฟ้นและปราศจากความกังวล คอนเสิร์ตจะถูกจัดขึ้นในช่วงเที่ยงของพรุ่งนี้ ซึ่งเหมาะกับตารางของฉันเป็นอย่างดี หลังจากตื่นนอน ฉันตั้งใจจะใส่ชุดคลุมสีฟ้าสดใสที่ลากยาวไปถึงพื้นคู่กับรองเท้าส้นสูง เสื้อคลุมนั่นน่าจะยาวคลุมเท้าฉันได้พอดี ฉันสวมใส่ชุดที่ราวกับนำดวงดาวทั้งจักรวาลมาประดับไว้บนร่างกาย มันสว่างสดใส, เปล่งประกาย, เป็นที่จับตามอง และมีกากเพชรที่ส่องประกายเกินจริง ในเมืองอู๋ ฉันสง่างามอยู่เสมอ ในเมืองอู๋ที่ปราศจากแซคคารี่ ฉันก็ไม่เคยเหนื่อยหน่าย ฉันปรากฏ