บทที่ 337

พลางก้าวเท้าขึ้นไปเหยียบแล้วขยี้มันก่อนที่จะเอ่ยถามเสียงต่ำ “ไม่คิดถึงผู้หญิงที่นายทิ้งไว้ที่เมืองอู๋เหรอ?” “คิดถึงแล้วจะทำอะไรได้?” ร่างสูงพูดเสียงแหบพร่า “ถ้าฉันรั้งเธอไว้ เธอก็จะตกอยู่ในอันตราย นอกจากนี้ เดือนหน้าเธอก็จะขึ้นเป็นผู้นำตระกูลชิคโดยสมบูรณ์ เธอต้องใช้เวลาในการเรียนรู้อีกมาก และหลังจากนี้เธอก็ต้องทุ่มเทแรงกายและแรงใจทั้งหมดให้กับการบริหารจัดการเรื่องทุกอย่างของตระกูล รวมทั้งเลี้ยงลูกที่กำลังจะเกิดมา...” ถึงแซคคารี่จะรู้ว่าการตั้งครรภ์มันเสี่ยงมาก แต่เขาก็เข้าใจความต้องการของเธอดี! เขารู้อยู่แล้วว่ายังไงอีกฝ่ายก็ไม่มีวันทิ้งลูกของตัวเอง และเมื่อเป็นแบบนั้น แซคคารี่ย่อมไม่ต้องการกดดันเธอให้เดินไปตามเส้นทางเดียวกันกับเขา สุดท้ายแล้วความใจอ่อนนี้ก็เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่ออยู่กับเธอ และถ้าแคโรต้องการจะเสี่ยงเพื่อสิ่งที่ต้องการ เขาก็พร้อมจะช่วยหลีกทางให้เธอ ดูแลเธออยู่ห่าง ๆ เท่านั้น แซคคารี่ไม่อยากเห็นแก่ตัว บอกให้เธอรออย่างไร้จุดหมาย เพราะตัวชายหนุ่มเองก็ไม่รู้ว่าตนจะมีชีวิตรอดกลับมาที่เมืองถงหรือไม่ ดังนั้น การไม่ให้ความหวังย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ชาร์ลส