บทที่ 315

เขาอยู่กับเราตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ แถมยังพยายามรวบหัวรวบหางเราทั้งคู่ จนเราได้คบกันในที่สุด ร่างเล็กนั่งดูดาวต่อไปอย่างมีความสุข และแซคคารี่ก็เริ่มเอาเครื่องครัวกับเตาออกมาจุดเพื่อเตรียมอาหาร เขาใช้หิมะรอบ ๆ ล้างพวกมันให้สะอาดก่อนเทน้ำเปล่าสำหรับทำอาหารลงไป ท่าทางการล้างของเขาช่างน่าเอ็นดู แคโรลุกเดินไปหาอีกฝ่ายและช่วยกันล้างผัก ร่างบางนั่งย่อตัวลงข้างกันพร้อมแจ็คเก็ตตัวหนา “ทำไมถึงเก่งไปซะทุกเรื่องเลยนะ?” ฉันถามยิ้ม ๆ เสียงเรียบตอบกลับ “สังคมรอบข้างบังคับให้เราต้องทำ” ใบหน้าสวยหันมองทันควัน “หืม?” แซคคารี่จุดเตาพลางอธิบาย “ตั้งแต่ที่ฉันออกจากตระกูลชิคในตอนนั้น ฉันก็ได้เร่ร่อนคนเดียวไปทั่ว เพื่อเรียนรู้ทักษะการใช้ชีวิต จากทีละนิดละหน่อย จากที่นั่นที่นี่ จนได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง” ขณะที่เล่า ใบหน้าเรียบตึงก็ดูผ่อนคลายลง นั่นทำให้ฉันรวบรวมความกล้าและถามออกไป “พี่รอง ที่ผ่านมาคุณเคยเจอผู้หญิงที่ทำให้ใจเต้นแรงมาก่อนไหม?” พลันร่างสูงก็หันมามองฉัน ด้วยสายตาร้อนแรงที่ส่งมาให้กัน ทำให้แคโรเคอะเขิน “มีอะไรติดหน้าฉันเหรอ? หรือว่าฉันถามอะไรแย่ ๆ ออกไปหรือเปล่า?” “มีอยู่หนึ่งคนที