บทที่ 284

คำพูดคำจาของเขาน่าฟังขึ้น จนทำให้ฉันเขินจนต้องก้มหน้าหลบ “ฉันดูดีเลยใช่ไหม?” แคโรถามเสียงเบา เขาจ้องกลับ พร้อมอืมในลำคอเบา ๆ ราวกลับได้ยินถามนั่น แหวนวงนี้เป็นสไตล์ย้อนยุคที่ดูคลาสสิก แต่มันก็เหมาะกับนิ้วเรียวขาวของเขามาก ๆ ทว่าสุดท้ายแล้ว เขาก็ยกมันให้ฉัน บางทีเขาอาจจะอยากใส่แหวนแต่งงานลงบนนิ้วที่ว่างนั่นก็ได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งมีความสุข ความคิดที่จะแต่งงานกับคนตรงหน้าทำให้ฉันยิ้มอารมณ์ดี ฉันเคยแต่งงานมาก่อน แต่ความสัมพันธ์มันไม่ได้เป็นอย่างที่แซคคารี่คอยเอาใจใส่แบบนี้ แคโรเจอกับแซคคารี่เมื่อเดือนมีนาคม และตอนนี้ก็เดือนพฤศจิกายนแล้ว หากนับดูดี ๆ ก็เกือบแปดเดือนแล้วที่เราอยู่ด้วยกันมา และเขาคอยพยายามปกป้องดูแลฉันเสมอ เขาช่วยฉันในยามที่ตกอยู่ในอันตราย แถมยังช่วยรักษาโรคร้ายให้หายไปจากชีวิต ร่างสูงไม่ได้ทำไปเพื่อเป็นบุญคุณหรือต้องการให้ฉันชดใช้ แต่เขาทำด้วยใจจริง จากความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง นอกจากนี้—— ถ้าไม่นับเวลาที่ฉันคิดไปเองแล้วโมโหใส่เขา—— เขาก็ไม่เคยทำร้ายฉัน โกหกฉัน หรือปลีกตัวออกห่างเลย ความตั้งใจของคนคนนี้แข็งแกร่งอย่างกับเหล็กกล้า แถมยังมีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาจนใครเท