บทที่ 420 ให้อาหารกับสุนัข

แน่นอนว่าคำตอบของโจเอลใส่เต็มมาพร้อมกับอิโมจิที่อาเจียนเป็นเลือด โจเอล: “พวกคุณ… มันจะมากเกินไปแล้ว!” เนลล์เองก็พูดไม่ออกเช่นกัน แต่การได้เห็นความโกรธเคืองอันโจ่งแจ้งของโจเอลก็ค่อนข้างสนุกสนาน กิดเดียนมองดูเนลล์ตัวสั่นจากเสียงหัวเราะ ริมฝีปากของเขาเปิดขึ้นเล็กน้อยและเริ่มพิมพ์คำตอบ “เจ้าหมาน้อย ได้เวลานอนแล้ว” โจเอล “…” โหดเหี้ยมแค่ไหน! กิดเดียนวางโทรศัพท์มือถือของเนลล์ไว้ข้าง ๆ แล้วกอดและจูบเธอ “พอได้แล้ว นอน!” มันเป็นคืนที่ดี วันรุ่งขึ้น เนลล์และกิดเดียนยังคงสืบสวนกลุ่มของตระกูลโบฮิเนียต่อไป แม้ว่ากิดเดียนจะรู้จัก เกล เชลบี แต่เรื่องที่พวกเขากำลังสืบสวนก็อาจสร้างความเสียหายให้กับกลุ่มเชลบีได้ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงไม่เข้าหาเขาก่อน โชคดีที่พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลกริฟฟินและสายสัมพันธ์ส่วนตัวของกิดเดียน ดังนั้นมันไม่ใช่งานที่ยากเกินไป พวกเขาแค่ต้องการเวลามากขึ้น นอกจากนี้ เนลล์ยังมีเพื่อนเก่า ๆ ในประเทศ F อีกด้วย ซึ่งทำให้ง่ายต่อการตรวจสอบกลุ่มเชลบีถ้าเธอติดต่อพวกเขา เนลล์จึงโทรหาเพื่อนสนิทเก่าของเธอ เพื่อนของเธอชื่อ เอเวลิน บรู๊ค ย้อนกลับไปเมื่อเธออยู่ใ