บทที่ 107 ความฝันที่แปลกประหลาด

"แม่?" “เอ่อ...” "จริงเหรอ ? พ่อพบแม่แล้ว?” รอยยิ้มหลุดออกบนใบหน้าของกิดเดียน “ลูกอยากเจอเธอไหม?” “ใช่แน่นอน หนูอยากเจอเธอ” “เอาล่ะ พ่อจะวางสายโทรศัพท์และส่งรูปถ่ายให้หนู หนูจะต้องเข้านอนหลังจากดูเรียบร้อย ตกลงไหม?" "ตกลงค่ะ" ในที่สุดกิดเดียนก็วางสาย ในโทรศัพท์ของเขา เขาพบรูปถ่ายของเนลล์ที่เขาใช้โดยบังเอิญและส่งมันไป ในอีกด้านหนึ่งเด็กรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้รับรูปถ่าย นี่คือแม่ของเธอหรือเปล่า? แม่สวย! ผิวสวยตาสวยจมูกโด่งปากกำลังดี! แม่เหมือนลิซซี่เป๊ะ !!! 'อ่า ... นานะนี่แม่ของฉัน! ลิซซี่เป็นลูกของเธอ! ลิซซี่เป็นผู้หญิงที่โชคดี!’ เด็กคนนั้นจับมือเล็ก ๆ ของเธอรอบโทรศัพท์มือถือและรีบไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อมองหาท่านผู้หญิง โดยไม่คาดคิดว่าสาวใช้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอจับหญิงสาวได้เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากที่เธอวิ่งออกไปจากห้อง “คุณหนูตอนนี้ 22:00 น. แล้ว คุณได้สัญญาว่าจะไปนอน? ทำไมคุณถึงยังไม่นอน?” ลิซซี่กระพริบตากลับอย่างว่างเปล่า เมื่อริมฝีปากสีชมพูเล็ก ๆ ของเธอเม้มแน่นรูม่านตาสีดำที่สวยงามราวกับไข่มุกของเธอก็พุ่งไปรอบ ๆ ห้อง ภายในไม่กี่วินาทีเธอก็หันศีรษะไปรอบ ๆ แ