บทที่ 800 ในขณะที่เจ็บหนัก เหตุการณ์ในศาลทำให้เขาโด่งดัง

เช้าวันรุ่งขึ้น บอยล์ออกจากบ้านตอนแปดโมงครึ่ง เขาปั่นจักรยานและผ่านถนน 14 ตามปกติ ที่สุดถนน เขาเห็นพวกอันธพาลสี่คนถือแท่งเหล็กกำลังยืนตระหง่านอยู่ราวกับว่าพวกมันกำลังรอเขาอยู่ “บอยล์ เจ้านายของเราสั่งให้เรามาแนะนำให้แกเลิกทำคดีนี้ซะ” บอยล์ลงจากจักรยานของเขา เขาถอดเสื้อคลุมตัวนอกของเขาออก แล้วแขวนมันไว้บนจักรยาน จากนั้นเขาก็ดึงเสื้อแขนยาวคอปกสีขาวของเขาขึ้น ท่าทางของเขาดูเฉยเมย แต่มันมีความเหี้ยมโหดดำมืดในดวงตาของเขา “ถ้าแกอยากจะสู้ ก็ทำมันให้เร็ว ฉันกำลังรีบ” พวกอันธพาลทั้งสี่คนทำเสียงขึ้นจมูก “ดูเหมือนว่าแกจะไม่สนใจคำแนะนำดี ๆ ของเรา เดี๋ยวพวกเราจะสอนแกว่าฉลาดหมายความว่าอะไร” “พวกเรา โจมตี!” … การพิจารณาคดีจะเริ่มตอนสิบโมงตรง เมื่อเก้าโมงสิบนาทีผ่านไป เจนนิเฟอร์กับพ่อของเธอกำลังยืนอยู่ที่ทางเข้าศาลเพื่อรอคอยบอยล์อย่างใจจดใจจ่อ ฮันท์ลีย์โทรหาบอยล์สองครั้งแต่ไม่มีใครรับสาย พ่อของเจนนิเฟอร์อยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้แล้ว เขาถามฮันท์ลีย์ “ทนายฮันท์ลีย์ ทนายบอยล์ไม่มาเหรอครับ?” ฮันท์ลีย์เข้าใจความกังวลของเขาและปลอบเขา “คุณลุง ไม่ต้องห่วง บอยล์ไม่ใช่คนขี้กลัว เขาจะไม่ตื่นเวทีแม้ว่าจำเลยจะเ