บทที่ 798 คุณไม่สนิทกับผม แต่คุณชอบผม

เชอรีชนอนหลับลึก และหลับสนิทมาก เมื่อเธอตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้น มันก็บ่ายสามโมงแล้ว เธอมีอาการเมาค้าง และปวดหัวอย่างมากราวกับโดนเหล็กฟาดหัว เธอรู้สึกเหมือนว่าหัวของเธอกำลังจะระเบิด เธอลืมตาขึ้น และพยุงตัวเองให้นั่ง ทันใดนั้น เธอรู้ว่าเธออยู่ที่บ้านของบอยล์ และเตียงที่เธอนอนเมื่อคืนนี้ก็เป็นเตียงนอนของบอยล์อีกด้วย เชอรีชพูดไม่ออก เธอจำอะไรไม่ได้ไปชั่วขณะ และก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอจำได้ว่าเธอไปผับเพื่อดื่มกับวิทนีย์เมื่อคืนนี้ และก็จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น เธอยังมีแรงที่จะมาบ้านของบอยล์ได้อย่างไร? เธอดมตัวของเธอเองและรู้สึกขยะแขยง เนื่องจากตัวเธอมีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์ ในขณะที่เธอกำลังจะลุกออกจากเตียง ประตูห้องนอนก็ถูกผลักเปิดออก นั้นคือบอยล์ “คุณตื่นแล้วเหรอ?” ในเสี้ยววินาที เชอรีชสะดุ้งเนื่องจากเธอไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเขาอย่างไร และถามอย่างลังเลว่า “ฉัน… ทำไมฉันถึงมาอยู่บ้านของคุณ?” บอยล์ไม่ได้คิดที่จะคุยกับเธอว่าเธอมาอยู่ในบ้านของเขาได้อย่างไร เขาถามด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก “คุณคิดว่าการที่ผู้หญิงจะออกไปเมาปลิ้นข้างนอกนั้นมันเหมาะสมไหม?” หากเธอถูก