บทที่ 796 ทำท่าทางยั่วยวน และไร้ยางอายกอดเขาในขณะที่เธอเมา

ศีรษะและแขนของเธอวางอยู่บนเคาน์เตอร์บาร์ เชอรีชกวาดนิ้วผ่านหน้าจอโทรศัพท์ด้วยนิ้วที่โยกไปมาของเธอเพื่อรับสายของบอยล์ ด้วยคำพูดอ้อแอ้ของเธอ เธอตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างวางมาด “ฮัลโหล! นั้นบอยล์เหรอ!” บอยล์สังเกตเห็นน้ำเสียงที่ผิดปกติของเธอทางโทรศัพท์ และได้ยินเสียงดังวุ่นวายจากเบื้องหลัง จากการพูดอ้อแอ้ของเธอ เขาเดาได้ทันทีว่าเธออยู่ที่บาร์แห่งหนึ่ง "คุณอยู่ที่ไหน?" บอยล์ถาม ในขณะที่เขาขมวดคิ้ว “ฮึ่ม! ใครจะสนว่าฉันอยู่ที่ไหน! ฉันจะบอกคุณนะ บอยล์! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะไม่มีใจให้คุณอีกต่อไป! ฟังดี ๆ บอยล์! ฉันเกลียดคุณ จากนี้ไป ฉันจะไม่ชอบคุณอีกต่อไป!” คำพูดของเธอไร้สาระ วิทนีย์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เชอรีชหัวเราะ และยกนิ้วโป้งให้เธอ “ทำได้ดีมาก เทพเจ้าเชอ! บอกให้เขาไปตายซะ!” "ใช่! ตาย!" เชอรีชรู้สึกเวียนหัว เนื่องจากเธอดื่มมากเกินไป หลังจากนั้น เธอก็โยนโทรศัพท์ไปที่เคาน์เตอร์บาร์ เธอวางหัวของเธอบนเคาน์เตอร์อีกครั้ง เธอหลับตาลง และพึมพำ “บอยล์… ฉันไม่ต้องการชอบคุณอีกต่อไป… ไม่อีกแล้ว…” แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกเศร้าแม้อยู่ในสภาพมึนเมาล่ะ? เธอรู้สึกหดหู่ และหายใจไม่ออกเหมือนกับหัวใจของเธ