บทที่ 788 ช่วยฉันด้วย บอยล์!

เชอรีชกับวิทนีย์กำลังจะไปทานอาหารกลางวันที่โรงอาหาร พวกเธอก็ถูกกลุ่มอันธพาลที่ใส่ชุดยีนส์ขาดมาขวางทางไว้ เชอรีชจำหนึ่งในนั้นที่รังแกเธอในวันแรกได้ทันที คาเล็บถือลูกบาสเกตบอลไว้ในมือ เขาเชิดคางขึ้นแล้วถามพวกเธอ "นี่ สาวน้อย เธอเรียนเอกไหน?" เชอรีชกับวิทนีย์มองนักศึกษาที่แต่งตัวเหมือนอันธพาล อย่างระวังตัว "พวกนายจะทำอะไร ฉันจะเตือนพวกนายไว้ ฉันมีลูกน้องที่อยู่ใต้การควบคุมของฉันหลายคนนะ" วิทนีย์แตะหน้าอกของเธอเพื่อเพิ่มความมั่นใจ หนึ่งในลูกน้องของคาเล็บหัวเราะ "โอ้ คุณหนู เธอเข้าใจพวกเราผิดแล้วล่ะ ลูกพี่ของเราจะกล้าแตะต้องสาวสวย อย่างพวกเธอสองคนได้ยังไง?" "ใช่แล้วล่ะ ลูกพี่ของเราดูแลสาว ๆ เป็นอย่างดีเลยนะ" วิทนีย์สบถในใจ 'ซวยล่ะ พวกนี้จะข่มขืนพวกเรางั้นเหรอ? ท่าจะไม่ดีแล้ว!' วิทนีย์กระซิบกับเชอรีชอย่างกระวนกระวาย "ห้าคนนี้ท่าทางจะมาข่มขืนได้เลยนะ ตอนที่ฉันนับถึงสาม เธอวิ่งไปทางซ้าย ฉันจะวิ่งไปทางขวานะ!" เชอรีชตอบรับเธอผ่านทางสายตา "หนึ่ง สอง สาม!" "วิ่ง เชอรีช!" แต่ว่า... โชคร้ายที่ลูกน้องของคาเล็บคว้าคอเสื้อของพวกเธอไว้ได้ ก่อนที่พวกเธอจะได้วิ่งหนี เชอรีชมองคาเล็บ ก่อนจะพูด