Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 1197 รักที่เห็นแก่ตัว 3

คืนนั้น แยนนี่ดูหนังต่อจนถึงเที่ยงคืน เชนน์ยังคงหลับไหลอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบสงบ พอเก็บแท็บเล็ตไว้บนชั้นหัวเตียงนอนแล้ว แยนนี่ก็เตรียมตัวจะเข้านอน ก่อนจู่ ๆ จะรู้สึกไม่สบายตัวบริเวณช่วงล่างขึ้นมา นํ้าครํ่าเธอแตก แยนนี่ตกใจเรียก “เชนน์ เชนน์” เธอเอื้อมมือเขย่าเขา เชนน์ตื่นขึ้นมาด้วยสายตาพร่ามัว “เกินอะไรขึ้น เธอรู้สึกเจ็บท้องเหรอ?” สีหน้าของหญิงสาวเรียบเฉย แล้วเอ่ยประโยคที่ทำให้เชนน์ถึงกับต้องหน้าซีด “ฉันคิดว่านํ้าครํ่าฉันแตก” เชนน์ตื่นเต็มตาทันที เขาลุกออกจากเตียงวิ่งออกไปออกจากวอร์ดให้ไวที่สุด “ฉันจะไปตามหมอ! แยนนี่รอก่อนนะ ทนเอาไว้!” “...” ความเจ็บปวดที่สุดจะทนแล่นขึ้นมาทั่วทั้งร่างของแยนนี่ เธออยากจะตะโกนเรียกเชนน์ แต่ก็รู้สึกเจ็บจนยากจะเปล่งเสียงออกไป เธอเอื้อมมือกดกริ่งเรียกพยาบาลที่อยู่ข้างเตียง หญิงสาวสบถพร้อมคิดในใจ ‘เขาจะรีบวิ่งออกไปทำไม? กริ่งเรียกหมอก็อยู่ตรงนี้เนี่ย…’ เชนน์ตื่นตระหนกเกินกว่าเหตุตลอดเวลาพอเป็นเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ นางพยาบาลรีบเข้ามาเพื่อดูอาการของเธอหลังจากที่แยนนี่กดกริ่งได้ไม่นาน เชนน์ออกไปจนถึงห้องทำงานแพทย์เพื่อตามหมอของแย

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.