บทที่ 1090 เชนน์อายุสามขวบ

ตอนที่เชนน์กับแยนนี่ กำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหาร ในห้องครัวแบบเปิดนั้น เชนน์ก็อุ้มแยนนี่ขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอร์ห้องครัว ก่อนจะจูบเธอหลายครั้ง จนสเต็กเกือบไหม้ในกระทะ แล้วโทรศัพท์ที่วางบนเคาน์เตอร์ห้องครัวก็ดังขึ้น ขณะที่เชนน์กำลังจดจ่อกับการจูบเธออยู่ เขาก็เหลือบมองสายที่โทรเข้ามาอย่างรวดเร็ว แล้วเห็นว่าซินดี้โทรมา แยนนี่ผลักไหล่เขาออกด้วยแขนทั้งสองข้าง แล้วบอกเขา "เลิกเล่นได้แล้ว ฉันต้องรับสาย" เชนน์กัดริมฝีปากเธอ เขาเลิกคิ้วแล้วถาม "ซินดี้มีเรื่องสำคัญคุยมากกว่าฉันงั้นเหรอ?" แยนนี่อดหัวเราะไม่ได้ "โอ้ เชนน์ นี่คุณหึงซินดี้จริงเหรอ?" "หึงไม่ได้รึไง?" แม้ว่าเชนน์จะเป็นคนหยิ่งยโส เขาก็ไม่ได้ห้ามแยนนี่ไม่ให้รับสายอย่างไร้เหตุผล ชายหนุ่มก้มลงจูบแก้ม ก่อนจะปล่อยให้เธอไปรับสาย "ห้ามคุยไร้สาระกับเพื่อนสนิทเชียวล่ะ ฉันจะอยู่ข้างๆ นั่งตรงนั้นดีไหม?" หลังจากพูดจบ เขาก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้ อยากให้แยนนี่ให้รางวัลเขา ท่าทางดูหยิ่งยโส แยนนี่กอดคอแล้วจูบเขา ก่อนจะผลักเขาไปที่โซฟา ขณะที่รับสาย แยนนี่ก็พลิกสเต็กที่สุกปานกลางในกระทะ "ว่าไง ซินดี้ มีอะไรเหรอ?" ซินดี้ถามด้วยน้ำเสียงตื