บทที่ 637 ธัญญ่าลาออก

ธัญญ่ากัดริมฝีปากของเธอและกลั้นน้ำตาเอาไว้ “ฉันคิดว่า… คุณจะสอนฉันถ้าฉันทำทุกอย่างที่คุณขอ… คุณนาธาเนียลบอกฉันว่าทุกคนที่นี่นิสัยดีและขอให้ฉันเรียนรู้จากคุณ เมื่อฉันมีทักษะมากขึ้น ฉันจะได้สามารถเป็นแฟชั่นดีไซเนอร์เหมือนพวกคุณทุกคนได้…” ผู้หญิงคนนั้นเย้ยหยัน “แฟชั่นดีไซเนอร์? เธอน่ะเหรอ? ฉันแค่คิดว่าเธอเป็นเป้าหมายที่จะกลั่นแกล้งที่ยอดเยี่ยม อะไร? เธอไม่ได้ยินฉันเหรอ? ไปซื้อชานมมาให้ฉัน!” “งานของฉันจำกัดอยู่แค่งานแม่บ้าน ฉันไม่ได้มีหน้าที่จะไปทำธุระให้คุณ คุณไปซื้อเองเถอะ ฉันไม่ได้ติดค้างอะไรคุณด้วย” นี่เป็นครั้งแรกที่ธัญญ่าปฏิเสธคำขอของหญิงสาวคนนั้น จากนั้นเธอก็ดึงไม้ถูพื้นออกจากใต้ส้นรองเท้าเธออย่างแรง ผู้หญิงคนนั้นสะดุดและเกือบจะล้ม ความอัปยศอดสูของเธอกลายเป็นความโกรธและเธอก็ตบหน้าธัญญ่า "เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เรามีแม่บ้านทำความสะอาดอยู่แล้ว เธอมันก็แค่ตัวตลก คุณนาธาเนียลให้งานเธอเพราะความสงสาร งานของเธอมันง่ายมาก เธอไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย มันต่างจากการถูกจ้างมาให้ไม่ทำอะไรยังไง? ถ้าเธออยากอยู่ที่นี่ เธอควรไปทำธุระให้เราดีกว่า ไม่อย่างนั้น เราจะแจ้งคุณนาธาเนียลว่าเธอละเลยหน้าที่ของเ