บทที่ 355 ลุงจู๊ด

เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟแล้วแอเรียนก็หยิบมีดและส้อมขึ้นมาอย่างกระตือรือร้นจากนั้นก็ตั้งอกตั้งใจทานอาหารก่อนที่จะตระหนักว่ามีใครบางคนนั่งอยู่ตรงข้ามเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอาย มาร์คเพิ่งออกจากโรงพยาบาลและจึงยังไม่ได้เจริญอาหารมากนัก เขากินเพียงเล็กน้อยก่อนที่ไบรอันจะส่งเขากลับไปที่ห้องของเขา เมื่อถึงเวลาที่แอเรียนก็กลับขึ้นไปชั้นบน ไบรอันได้เช็ดตัวและทำความสะอาดมาร์คเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากบาดแผลของเขาเขาจึงไม่สามารถอาบน้ำได้ทันที นี่เป็นความทรมานสำหรับคนกลัวเชื้อโรคอย่างมาร์ค “ฉันจะไปนอนในห้องนอนแขก” เธอพบว่าภาพของบาดแผลที่เต็มไปทั่วร่างกายของเขานั้นน่าสะพรึงกลัวมาก เธอกังวลว่าพวกเขาอาจจะสัมผัสกันโดยบังเอิญในตอนกลางดึก เธอทนไม่ได้ที่จะคิดถึงผลที่ตามมา “อืม” เขาตอบอย่างสบาย ๆ เขากลัวท้องของเธอมานานแล้วดังนั้นจึงเป็นความคิดที่ดีที่จะนอนแยกเตียงกัน หลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน แอเรียนก็ตื่นขึ้นเพราะความเสียงดัง เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อดูเวลา-- เป็นเวลาตีหนึ่งตอนเช้า คงไม่มีใครกล้าส่งเสียงอะไรตอนกลางดึกขณะที่มาร์คอยู่บ้าน เธอลุกขึ้นและไปตรวจสอบที่บันได ดูเหมือนจะมีแขกมาถึงและเฮนรี่กำลังคุยอยู่ก