บทที่ 114 เหตุการณ์อันโชคร้าย

น้ำตาเอ่อล้นออกมาจากตาของเธอ แต่ทิฟฟานี่ก็พยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้มันไหลออกมา “อืม ฉันบอกได้เลยว่าซาช่าคนนี้ก็เหมือนกับฉัน เราไม่มีอะไรนอกจากการก้าวขึ้นไปหาสิ่งที่ดีกว่าของคุณ แทนที่จะโกรธฉันควรเห็นใจเธอ ดวงตาของคุณเย็นชาราวกับสายลมในฤดูหนาวที่รุนแรง นั่นเป็นวิธีที่คุณมองฉันมาตั้งแต่ก่อน ฉันแค่ชอบดื่มด่ำกับจินตนาการของตัวเองมากเกินไป ไม่ต้องจ่ายเงินคืน เนื่องจากฉันเต็มใจจ่ายให้คุณฉันจึงไม่มีสิทธิ์ขอคืน ขอบคุณที่สอนบทเรียนให้ฉัน ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รับผลกระทบอย่างหนักเมื่อโลกทั้งใบของฉันพังทลาย คุณทำให้ฉันรังเกียจจริง ๆ !” เธอหันหลังกลับออกไป ในที่สุดน้ำตาก็ไหลลงมาบนใบหน้าของเธอ เธอเข้าใจทุกอย่างทันทีที่เอธานออกมาจากห้องน้ำ สิ่งแรกที่เขากังวลไม่ใช่ความจริงที่ว่าเธอเปียกโชกถึงกระดูก แต่เป็นความลับที่เขามีอยู่ในโทรศัพท์ของเขา ความผิดหวังนั้นมากเกินไปจนเธอไม่สามารถหลอกตัวเองต่อไปได้อีก เธอเดินกลับไปที่บ้านเช่าด้วยความงุนงง อาคารที่อยู่อาศัยเก่ามีเพียงห้าชั้น ไม่มีการจัดการทรัพย์สิน ทุกชั้นถูกครอบครองโดยผู้เช่าประเภทต่าง ๆ ประมาณสิบครัวเรือน เสียงตะโกนของคนเมาเป็นครั้งคราวที่เธอได้ยินนั