บทที่ 1072 ครอบครัวเทรมอนต์ลงมือเอง

ผ่านไปสักพัก ดอน สมิธก็วางเอกสารลงและมองมาร์คโดยไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ “คุณเทรมอนต์ นี่มันอะไร? ผมไม่รู้จักคนนี้ เขาเป็นใครเหรอ?” มาร์คเคาะโต๊ะเบา ๆ ด้วยนิ้วมือที่เรียวของเขา แววตาของเขาแอบเยือกเย็นเล็กน้อย ริมฝีปากที่บางของเขาขยับขณะที่เขากล่าวว่า “ลูกนอกสมรสของพ่อผม” หัวใจของดอน สมิธเต้นด้วยความเจ็บปวดเมื่อเขาเริ่มกระวนกระวายใจ แต่เขาฝืนเมินความเจ็บปวดนั้นเพื่อไม่ให้หลุดอาการใด ๆ ออกไป “แสดงว่าอีธาน คอนเนอร์คนนี้… คือสมาชิกครอบครัวของคุณ? ผมไม่คิดเลยนะว่าครอบครัวเทรมอนต์จะมีลูกนอกสมรสกับเขาด้วย คุณคงจะรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าทำไมเขาถึงได้หายตัวไปที่แอฟริกาใต้? คุณ… สงสัยว่าเขายังมีชีวิตอยู่และกลับมาที่นี่เหรอ?” มาร์คสงเสียงเยาะเย้ยอย่างเยือกเย็น “ผมเพิ่งได้ข่าวเมื่อไม่นานมานี้ว่าอเลฮานโดร หลานชายของคุณ อยู่ที่เดียวกับอีธานและประสบอบัตุเหตุในเวลาเดียวกันด้วย ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าเรื่องที่อเลฮานโดรพิการเป็นเรื่องที่ทุกคนทราบกันดี แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีข่าวลือว่าจริง ๆ ขาของเขาไม่ได้มีปัญหาอะไร เขายังเคยทำศัลยกรรมด้วย คุณไม่สงสัยบ้างเหรอว่าอเลฮานโดรคนนี้ไม่ใช่อเลฮานโดรคนเดิม?” เม็ดเหงื่อเย