บทที่ 909

“แคทเธอรีน โจนส์ เธอทําแบบนั้นได้ยังไง?” เมลานีกรีดร้องใส่แคทเธอรีนอย่างโกรธเกรี้ยว “บรรพบุรุษของเราใช้เวลาหลายร้อยปีในการพัฒนายูลคอร์ปอเรชั่น จนมาถึงจุดนี้ในปัจจุบัน แต่เธอกลับขายมันให้ใครก็ไม่รู้จากญี่ปุ่น เธอไม่กลัวว่าบรรพบุรุษของเราจะคลานออกมาจากหลุมเพื่อตามหาเธอหรือไง?” “พี่ชาย พี่ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ เกินไปแล้ว แคทเธอรีนยุพี่หรือไง? พี่กำลังพยายามทำให้พ่อกับแม่ตายด้วยความโกรธเหรอ? พวกเขาให้หุ้นของบริษัทกับพี่เพราะพวกเขาไว้ใจพี่ หากพี่ไม่ต้องการก็บอกเราได้ เราสามารถซื้อหุ้นในมือของพี่ในฐานะผู้ถือหุ้นได้ ทําไมพี่ถึงขายมันให้คนอื่น?” เดเมียนโกรธมากจนแทบกระอักเป็นเลือด เดิมทีเขาคิดว่าการสนับสนุนให้คุณท่านกลับมาที่บริษัทเพื่อที่เขาจะสามารถกลับเข้ามาและได้ควบคุมบริษัทอีกด้วย แต่โจเอลดันขายหุ้นจริง ๆ และคาวาดะก็เข้ามาร่วม ในอนาคตคาวาดะสามารถควบคุมยูล คอร์ปอเรชั่นได้ตามที่เขาต้องการ "แกนังตัวแสบ” คุณท่านยูลคว้าถ้วยตรงหน้าเขาขว้างใส่หน้าแคทเธอรีน อย่างไรก็ตามมันพลาดไป แคทเธอรีนขยับศีรษะหลบหลีกถ้วยได้ทัน “ฉันคิดผิด ฉันไม่ควรรับแกกลับเข้ามาสู่ตระกูลยูลเลย เดิมทีฉันยังมีความหวังสําหรับแกอยู่