บทที่ 664

ถึงสีจะเหมือนกัน ทว่าเมื่ออยู่บนร่างของเขาแล้ว มันกลับดูสง่าและเป็นผู้ดี ราวกับว่าเขากำลังยืนอยู่นพรมแดงที่เจิดจรัส จนไม่มีใครละลายตาไปจากเขาได้ ขณะที่สูบบุหรี่ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่ลุ่มลึก แคทเธอรีนนิ่งไปเมื่อเธอสบตากับเขา ในตอนนั้นเอง เด็กชายตัวน้อยซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของเธอก็เปิดประตูออกมาทิ้งขยะ เขาเงยหน้าขึ้นพลางขยิบตาให้แคทเธอรีนพร้อมกับยิ้มออกมา “คุณผู้หญิง ในที่สุดคุณก็กลับมา แฟนของคุณมารอคุณอยู่เป็นชั่วโมงแล้วครับ ผมเห็นเขาตอนที่ผมกลับมาจากโรงเรียน” “เขาไม่ใช่แฟนของฉันจ้ะ” แคทเธอรีนพูดด้วยความตะขิดตะขวงใจ “ไม่ต้องอายไปหรอกครับ คราวก่อนผมเห็นพวกคุณจูจุ๊บกันแล้ว” เด็กชายหัวเราะคิกคักและรีบปิดประตูหลังจากที่เขาพูดจบ แคทเธอรีนได้ยินเสียงแม่ดุลูกชายของเธอลอดผ่านประตูออกมา “เจ้าเด็กนิสัยไม่ดี แม่บอกให้เอาขยะออกไปทิ้ง แล้วลูกไปพูดเรื่องไร้สาระอะไร?” “ผมไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระสักหน่อย ตอนที่ผมไปเรียนหนังสือเมื่อวานตอนเช้า ผมลงลิฟต์ไปกับผู้ชายคนนั้น พวกคุณป้าคนอื่น ๆ กับแม่ก็พูดกันอยู่ตลอดว่าการมีความสัมพันธ์โดยไม่ได้แต่งงานมีแต่คนไม่ดีเขาทำกัน” “...” ใบหน้าของฌอนเคร่ง