บทที่ 661

“ฌอน ฮิลล์ ปล่อยฉันนะ” แคทเธอรีนทุบหลังเขาอย่างแรง ทว่าฌอนก็ทำราวกับเขาไม่ได้ยินเธอ เขาอุ้มเธอไปที่ลานจอดรถ เมื่อเขาเปิดประตูรถยนต์แล้วจึงโยนเธอเข้าไป “ฌอน คุณจะทำอะไรของคุณ?” แคทเธอรีนลุกขึ้น ฌอนใช้มือข้างหนึ่งกดไหล่ของเธอเอาไว้จากนั้นใช้มืออีกข้างฉีกเสื้อของเธอออก แคทเธอรีนอึ้งไป “ฌอน คุณมันบ้าไปแล้ว คุณไม่รักซาร่าหรือไง? คุณแน่ใจเหรอว่าอยากนอกใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่า?” ทว่าในตอนนั้น ฌอนโกรธมากจนไม่ฟังคำพูดของเธอเลย “คุณไม่ได้บอกว่าคุณเกลียดฉันเพราะฉันสกปรกเหรอคะ? คุณรู้สึกว่าฉันน่าขยะแขยงไม่ใช่เหรอ? ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่ยิ่งทำให้คุณขยะแขยงเหรอคะ?” “...” ... เวลา 23:00 น. รถยนต์คันสีดำจอดอยู่ที่จอดรถของสถาบันเฮคเกตต์ ฌอนปรายตามองไปที่เบาะหลัง แคทเธอรีนหลับสนิทติดอยู่ตรงหน้าต่าง ด้วยเรือนผมเป็นลอนคลื่นที่ระบ่า หญิงสาวขยี้ตาเมื่อเขาเปิดไฟในรถ แสงสลัวที่กระทบลงบนใบหน้าเรียวเล็กทำให้เธอดูมีเสน่ห์จนไม่มีผู้ชายคนไหนต้านทานได้ เสื้อสูทตัวใหญ่ของเขาคลุมร่างเล็กและบอบบางของเธอเอาไว้ ทำให้เธอยิ่งดูน่ารักมากขึ้นไปอีก มือของฌอนกำพวงมาลัยแน่นถึงเขาจะไม่อยากให้เป็นแบบนั้น หากยาส่งผลต