บทที่ 65

ฌอนรู้สึกอารมณ์เสีย เมื่อเขานึกถึงแคทเธอรีนที่กำลังดูผู้ชายไม่ใส่เสื้อผ้า หน้าไม่อายอะไรอย่างนี้! เชสเถียงขึ้น “พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ มันอาจจะเป็นค้นคว้าเรียนรู้วิธีการก็ได้ บางทีพี่สะใภ้อาจจะเรียนรู้เพื่อนายก็ได้นะ” แคทเธอรีนพยักหน้ารับด้วยความเห็นด้วยกับคำพูดของเชส ฌอนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น เรื่องแบบนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอ” แม้ว่าเหตุการณ์แบบนั้นจะเกิดขึ้น เขาจะต้องเป็นคนควบคุม ทว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่แคทเธอรีนคิด สมมุติว่าเขาไม่ได้อยากทำแบบนั้นกับเธอขึ้นมา เธอก้มหน้าลงด้วยความสิ้นหวัง เชสมองไปที่เธอด้วยความเห็นอกเห็นใจ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยรู้ว่าฌอนไร้ความโรแมนติกแค่ไหน ... ผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็จอดนิ่ง แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องพบว่าเธอมาถึงที่มิราเคิล ซึ่งเป็นสตูดิโอที่มีสไตล์เฉพาะตัว แม้ว่าเธอจะไม่เคยมาที่นี่มาก่อน เธอเคยได้ยินว่ามิราเคลเป็นสตูดิโอแต่งหน้าที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักที่สุดของเมลเบิร์น ฌอนหันกลับมาแล้วพูดขึ้น “ไปแต่งหน้าให้เรียบร้อย ผมต้องไปจัดการเรื่องบางอย่าง สักพักผมจะมารับ” แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไป “ฌอนนี่ค่ะ