บทที่ 39

ณ โรงพยาบาล แคทเธอรีนออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่ผ่านมาสองวัน ฌอนขับรถมารับเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อทราบถึงการรักษาเป็นพิเศษที่เธอได้รับ แคทเธอรีนก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก หลังจากที่ขับรถมาบนเส้นทางได้สักระยะ เขาไม่ได้กลับไปยังเจไดต์ เบย์ ทว่าเขาขับรถมาจอดยังที่จอดรถของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แทน ฌอนกล่าวขึ้นด้วยท่าทางไร้กังวล “ฟัดจ์เป็นแมวที่จูจี้จุกจิกมากและไม่ยอมกินอาหารเมื่อคุณไม่ได้อยู่ที่บ้าน เพื่อทำอาหารให้กับเธอในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ซื้อวัตถุดิบไปเยอะ ๆ และเตรียมอาหารอร่อย ๆ ให้กับเธอกิน” “...” เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา แคทเธอรีนสงสัยจริง ๆ ว่าเป็นเจ้าฟัดจ์หรือเขากันแน่ที่จู้จี้จุกจิกเรื่องอาหาร “ชักช้าอะไรอยู่? รีบไปสิ” เขารู้สึกเบื่ออาหารรสชาติไม่ได้เรื่องที่เฮดลีย์นำมาให้ช่วงสองวันมานี้ “ค่ะ” แคทเธอรีนปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถ เพราะเขามีบุญคุณกับเธอ เธอจึงอยากทำอาหารอร่อย ๆ ให้กับเขาเพื่อเป็นการตอบแทน ขณะที่เธอเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้า เมนูอาหารกว่าสิบจานและสูตรอาหารของฟัดจ์ผุดขึ้นในความคิดของเธอ มีวัตถุดิบมากมายที่เธอต้องการจะซื้อ เธอตั้งใจจะซื้อโยเกิร์ต