Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 355

“ผมทำให้คุณตื่นเหรอ?” ฌอนห่มผ้าห่มให้เธอ “นอนเถอะ ดึกแล้ว ค่อยคุยกันพรุ่งนี้” “คุณยายของคุณเป็นยังไงบ้างคะ?” แคทเธอรีนลุกขึ้นนั่งตัวตรง เผยให้เห็นชุดนอนผ้าไหมที่เธอสวมอยู่ “ท่านไม่เป็นไร แค่หมดสติจากความโกรธ และจะหายดีหลังจากได้พักผ่อนสักสองสามวัน” ฌอนลูบไล้เรือนผมยาวของเธอ เธอหลุบแพขนตาของเธอลง และพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฌอนนี่คะ ปล่อยฉันไปนะคะ” ฌอนนี่... เธอไม่ได้เรียกเขาด้วยชื่อนี้มานานแล้ว เมื่อทั้งคู่ยังรักกันในอดีต เธอมักจะเรียกเขาอย่างออดอ้อนด้วยชื่อนั้น ฌอนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แคทเธอรีนลงไปคุกเข่ากับพื้น เธอมองเขาด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา “ปล่อยฉันไป และปล่อยตัวเองไปด้วย ตกลงไหมคะ? ฉันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้แล้ว ครอบครัวของคุณจะไม่อนุญาตให้คุณอยู่กับฉัน ฉันทนชีวิตแบบนี้ไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ ผู้คนมากมายต่างเพ่งเล็งฉัน ฌอนคะ ฉันเองก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งเหมือนกัน ฉันเหนื่อยแล้วจริง ๆ!” หญิงสาวร่ำไห้ขณะที่พูดออกมา ตั้งแต่เธอยังเด็ก ถึงเธอจะเทียบกับเขาไม่ได้ แต่เธอก็ถูกเลี้ยงดูมาด้วยคุณยายของเธอ เธอมีศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของเธอ เธอไม่อาจไปเป็นมือที่สามในความสัมพันธ์

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.