บทที่ 256

“คุณชายฮิลล์ อาหารเช้าของคุณมาแล้วค่ะ” ป้าลินดาออกมาพร้อมกับอาหารเช้าที่เธอทำ ฌอนมองดูที่อาหารที่ป้าลินดาถืออยู่ แล้วใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นไม่พอใจขึ้นมาแทน “แคทเธอรีน โจนส์ คุณไม่ได้ทำอาหารเช้าให้ผม” “คุณเป็นคนบอกเอง ว่าอาหารที่ฉันทำก็สกปรกไม่ต่างอะไรกับฉันนี่คะ” แคทเธอรีนเผชิญหน้ากับเขาอย่างใจเย็น เขาเป็นแบบนี้เสมอ ตอนที่เขาเข้าใจเธอผิด เขาจะรู้สึกรังเกียจที่เธอทำอาหารเช้าให้กับเขา แต่ตอนนี้เขากลับอยากให้เธอทำอาหารให้เขาอีกแล้ว เขาไม่เหนื่อยบ้างหรืออย่างไร? “ไปทำอาหารให้ผมเดี๋ยวนี้” ใบหน้าของฌอนเคร่งขรึมลง “ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้ขายร่างกายให้กับคุณนี่คะ” เธอยืนขึ้นหลังจากที่รับประทานข้าวโอ๊ตของเธอเสร็จ “ฉันจะไปทำงาน” ฌอนหันไปพูดกับแอลที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู “ตามเธออย่างใกล้ชิด ถ้าเธอกล้าไปที่โรงพยาบาล ต่อยเธอให้สลบแล้วพากลับมาที่นี่ “ฉันไม่ใช่จำเลยของคุณนะคะ” ดวงตาของแคทเธอรีนแดงก่ำเพราะความโกรธ เธอตัดสินใจที่จะไม่ไปที่โรงพยาบาลแล้ว แต่เขาก็ยังดึงดันจะบังคับจิตใจของเธอด้วยการใช้วิธีนี้ “ฌอน ฮิลล์ นี่จะมากไปแล้วนะ” “เพราะคุณทำให้ผมโกรธ คุณควรจะเตรียมตัวเตรียมใจเป็นจำเลยของผม ไม่มีใ