บทที่ 169

“...” ใบหน้าอันหล่อเหลาของฌอนชะงักไปครู่หนึ่ง “ว่าแต่ คุณจะพูดอะไรเหรอคะ?” แคทเธอรีนถามขึ้นเมื่อเธอนึกขึ้นได้ ฌอนพูดเยาะเย้ยด้วยท่าทางกวนโมโห “ผมอยากจะถามว่าทำไมคุณถึงไม่สำลักให้ตายไปเลย” แคทเธอรีนพูดไม่ออก เธออยากรู้นักว่าทำไมผู้ชายคนนั้นถึงได้พูดจารุนแรงแบบนี้ ยิ่งกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเธอมากขึ้นว่า เมื่อคืนนี้มีอะไรเกิดขึ้นกันแน่ เพราะวิลล่านี้เป็นของเขา เขาจะต้องรู้แน่นอน “เมื่อคืน... คุณรู้ไหมคะว่าใครเข้าไปในห้องทำงานแล้วใช้แล็ปท็อปของฉัน? มีคนร่างแบบให้ฉันจนเสร็จ” “อ๋อ เมื่อคืนผมหาเพื่อนมาทำแบบร่างของคุณให้เสร็จเอง คุณจะได้ไม่ต้องหัวใจวายตาย ไม่อย่างนั้นผมจะต้องเดือดร้อนหาเชฟคนใหม่อีก” ฌอนจิบนมในแก้วที่เขากำลังถืออยู่ เขาตอบกลับอย่างใจเย็นจนดูเหมือนว่าเขากำลังพูดคุยถึงสภาพอากาศ “อืม ครั้งนี้เป็นข้อยกเว้น ไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้วนะ” แคทเธอรีนรู้สึกตกใจจริง ๆ เธอจำได้ว่ามันเป็นเวลาเกือบ 00:00 น. ที่เธอเข้านอนเมื่อคืน เขาสามารถโทรเรียกคนมาช่วยเธอดึก ๆ ดื่น ๆ แบบนั้นได้จริง ๆ เหรอ? แม้ว่าเขาจะคอยเอาแต่พูดอยู่ตลอดว่าเป็นเพราะเขาต้องการให้เธอทำอาหารให้กับเขา แต่เจ้านายที่ไ