บทที่ 129

ฌอนเยาะเย้ย “เอาล่ะ ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย ไปอุ่นอาหารตรงนั้น” “ได้ค่ะ” ดวงตาของแคทเธอรีนเป็นประกายแวววาวขณะที่เธอรีบไปที่ตู้กับข้าว มีไมโครเวฟไว้ให้ใช้ เธอจึงอุ่นอาหารได้ในเวลาไม่ถึงสามนาที เธอเสิร์ฟอาหารลงตรงหน้าของเขา เป็นหมูย่างของโปรดของเขา เขาชำเลืองมองไปที่หมูย่าง แล้วท้องของเขาก็ร้องขึ้นมาทันที นับตั้งแต่เธอจากไป เขาก็ไม่ได้มีความสุขกับการทานอาหารที่ทำเองที่บ้านเลย ในเวลาเพียงไม่กี่นาที เขาก็รับประทานอาหารจนหมดจาน และไม่เหลืออะไรไว้ในกล่องอาหารกลางวันเลย เธออ้าปากค้างด้วยความตกใจ นี่คือผู้ชายที่บอกว่าไม่สนใจอาหารของเธอมานานแล้วอย่างนั้นหรือ? ผู้ชายอะไรขี้โกหก “คุณมองอะไรของคุณ?” ฌอนเหลือบไปเห็นว่าเธอกำลังจ้องมองเขาอยู่ แล้วความเขินอายเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลานั้น “เปล่านี่คะ อืม... ฉันแค่มีความสุขที่ได้เห็นคุณมีความสุขกับอาหารที่ฉันทำอีกครั้งน่ะค่ะ” แคทเธอรีนพูดติดตลก จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นว่าเขาหันไปหยิบเอกสารมาจากที่ด้านข้าง เหมือนกับว่าเขาตั้งใจจะทำงานต่อ ถึงเธอจะใจร้อน แต่เธอก็พยายามถอดเสื้อคลุมของเธอออกให้ดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจ เป็นธรรมดาที่เขาต้องส