บทที่ 958 เกลี้ยกล่อมด้วยความระวัดระวัง

เนลล์หันไปหาคนขับรถที่เดินตามลิซซี่เข้ามา แล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้นระหว่างทางรึเปล่า?" คนขับก้มศีรษะลง ท่าทีของเขาดูมีความผิดเล็กน้อย “ระหว่างทางกลับบ้านไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ แต่เมื่อเรามาถึงที่บ้าน เราก็ได้เจอกับคุณนายลีย์” เนลล์ขมวดคิ้ว คุณป้าจีน ลีย์? คนขับมองมาที่เธอ และรีบพูดต่อว่า “คุณนายบอกอะไรบางอย่างกับคุณหนูครับ” เนลล์หน้าซีดเผือด เธอนึกถึงคำที่ลิซซี่เพิ่งจะพูดออกมาเธอจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าป้าจีนพูดอะไรกับเธอ? เธอพูดอย่างเงียบ ๆ "เอาล่ะ นายไปได้แล้ว" หลังจากที่คนขับรถเดินออกไป เนลล์ก็เข้าไปที่ห้องของลิซซี่ ในห้องนั้น ลิซซี่กำลังนั่งอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าหน้าบึ้งตึง เมื่อเธอเห็นเนลล์เดินเข้ามา เธอก็ทำเป็นไม่สนใจ พลางหันหลังใส่แม่ของเธอ เนลล์มองที่หัวเล็ก ๆ ของเธอ และเผลอยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ "โอ๋ ลิซซี่ของเราเป็นอะไรไปนะ? มีใครกล้าทำให้เธอโกรธได้ถึงขนาดนี้?" เนลล์ยิ้มออกมาแล้วนั่งลง เธอหันไหล่เล็ก ๆ ของลิซซี่เข้ามา แล้วถามด้วยความอ่อนโยน ลิซซี่บิดตัวหนี และผละออกจากมือของเธอ ก่อนจะพูดด้วยความโกรธเคืองว่า “ไม่มีใครทำให้หนูโกรธ! หนูไม่โกรธ” เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเร