บทที่ 94 มอบหมายผู้คุ้มกัน

เนลล์จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอได้รับการช่วยชีวิตจากกิดเดียนเมื่อใด เธอลืมไปแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ผลพวงจากการดื่มพร้อมกับยายังทำให้เธอเจ็บหัว! กิดเดียนมองดูเธอทำหน้าบึ้งอย่างสับสนและความรู้สึกไม่ดีก็เกิดขึ้นในใจ “อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนคุณจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น?” เนลล์เงยหน้าขึ้นมองเขาและพูดด้วยความงุนงงว่า “ไม่ ฉันจำได้ ฉันถูก เฮย์ลีย์ มอร์ตัน วางแผนต่อต้านเพิร์ลริเวอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล เธอวางยาฉันและหาผู้ชายสี่คนมารุมโทรมฉัน แต่ฉันทุบพวกเขาลงกับพื้น เปลือกตาของกิดเดียนกระตุกอย่างร้ายกาจ “แล้ว?” “แล้ว?” เนลล์จ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า “แล้ว…คุณช่วยฉันไหม?” “เฮ้ย!” กิดเดียนยิ้มอย่างมืดมนและหมดอารมณ์ที่จะพยุงเธอขึ้นมากิน เขาหยิบเสื้อคลุมของเขาและหันหลังเดินออกไป “เฮ้! คุณกำลังจะไปไหน? คุณยังไม่ได้บอกฉันเลย!” คำตอบสำหรับคำถามของเนลล์คือเสียงปิดประตู เนลล์ลูบจมูกของเธออย่างเศร้าโศกรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีอารมณ์แปลก ๆ จริงๆ หนึ่งวินาทีที่เขาสบายดีและวินาทีถัดมาเขาก็โกรธ มันอธิบายไม่ได้จริงๆ! อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะทะเลาะกับผู้ชายในขณะนี้ เมื่อคืนเธอใช้พลังงานทางกา