บทที่ 888 จะไม่ให้อภัย

สีหน้าของวิกกี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย ในขณะที่เธอพยายามต่อสู้กับความรู้สึกเหล่านั้น เธอพูดอย่างเย็นชาว่า "ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร!" ลูเซียสไม่ได้เป็นกังวลเลย เขาแสร้งส่ายหน้าด้วยความผิดหวังและพูดว่า "คุณจำไม่ได้จริง ๆ เหรอ? หรือว่าคุณจำได้แต่คุณเพียงแค่ไม่อยากเผชิญหน้ากับความเป็นจริงกันล่ะ?" เขามองดูเธอด้วยดวงตาที่สดใส วิกกี้รู้สึกรำคาญเล็กน้อย เพราะความทรงจำที่ปรากฏขึ้นภายในใจของเธอตอนนี้ค่อนข้างซับซ้อน เธอไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง หรือเป็นเรื่องโกหก และเหตุผลที่เธอไม่แน่ใจก็คือ เธอไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับตัวเองในช่วงหลายปีก่อนที่เธอจะไปอยู่กับครอบครัวเทย์เลอร์พร้อมแม่ของเธอ เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอยังเด็กเกินไปที่จะจำได้ หรือเป็นเพราะเหตุผลอื่น ความทรงจำของเธอก่อนที่เธอจะมีอายุได้หกหรือเจ็ดขวบกลับว่างเปล่า เธอรู้ดีว่า เมื่อผู้คนเริ่มเติบโตขึ้น พวกเขาก็จะค่อย ๆ ลืมบางสิ่งในวัยเด็กไป ดังนั้นเธอจึงไม่เคยคิดมากเกี่ยวกับมันมาก่อน แต่ในตอนนี้ ฉากต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ รูปลักษณ์ของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ น้ำเสียงที่อ่อนโยน และคุ้นเคยเหล่านั้นดึงเธอกลับมา