บทที่ 78 ขโมยมันซะ

เสียงมีอาดังมาจากอีกด้านของประตู “เซลีนคุณอยู่หรือเปล่า? ฉันเอาชุดมาให้คุณ” เซลีนฟื้นความสงบก่อนจะหันไปเปิดประตู "ขอบคุณ" “ไม่เป็นไร” ในขณะที่ยิ้มมีอาสังเกตเห็นใบหน้าของเธอที่สับสน ดังนั้นเธอจึงถามด้วยความกังวลว่า “เซลีนคุณโอเคไหม?” เซลีนส่ายหัวอย่างฝืนยิ้ม แม้ว่าเธอจะส่ายหัว แต่ใบหน้าของเธอก็อ่านว่า 'ฉันมีบางอย่างในใจ ฉันเศร้า' เป็นที่ชัดเจนสำหรับ มีอาที่จะใช้คำใบ้ เธอออกกำลังกายด้วยความกังวล “เซลีน เนลล์นังบ้านั่นรังแกคุณอีกแล้วเหรอ? เธอเรียกคุณไปหาและพูดอะไรหรือเปล่า?” เซลีนยังคงส่ายหัว หลังจากหยุดเล็กน้อยเธอก็จับมือมีอาแล้วพูดว่า "ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่กังวลนิดหน่อย” “กังวลเรื่องอะไร” "ฉัน..." ขณะที่เซลีนทำคอตกอยู่ เธอซ่อนประกายแวววาวไว้ในดวงตาของเธอ “เซลีนบอกมาสิ! ฉันรอฟังอยู่” ในที่สุดเซลีนก็ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เธอคงไม่เชื่อฉันหรอก ฉันยังยากที่จะเชื่อตัวเอง ฉันไม่คิดว่า ... ฉันไม่คิดว่าพี่ของฉันจะเป็นคนแบบนี้ ฉันจริง ๆ ... ” เสียงของเธอค่อย ๆ ออกมาพร้อมเสียงสะอื้น น้ำตาก็เริ่มไหลที่ใบหน้าของ เซลีนเช่นกัน ไม่มีใครจะกลั้นได้ มีอารีบเข้ามาทันที “ฉันรู้แล้ว! นังนั่นมันร

บทก่อนหน้า 78/1087 บทต่อไป