บทที่ 666 บังเอิญเจอเพื่อนเก่า

จริง ๆ แล้ว สเปนเซอร์ เขาทำสำเร็จมาตลอดยี่สิบปีที่พวกเขาอยู่ต่างประเทศ หลายปีที่ผ่านมานั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขามักจะใจดีกับเอมิเลียเสมอ เขาจะคอยอยู่เคียงข้างเธอ คอยดูแลเธอ ปกป้องเธอ เป็นเหมือนกับพี่โนแลนที่อบอุ่น ที่เธอสามารถพึ่งพาได้ตลอดเวลาอย่างมั่นใจ อย่างไรก็ตาม บางครั้งมนุษย์ก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น พายุนับหลายพันไม่สามารถส่งผลกระทบใด ๆ กับเขาได้ แต่มีเพียงอุปสรรคเดียวที่อยู่ในหัวใจของเขาที่ส่งกระทบกับเขาได้… ลวดหนามทั้งหมดที่ได้ปิดกั้นไว้ก็จะเปิดออกทันที สเปนเซอร์สูดหายใจเขาลึก ๆ และพยายามทำให้เสียงของเขาอ่อนลงให้ได้มากที่สุดเท่าที่เขาจะสามารถทำได้ ก่อนจะพูดว่า “พี่ขอโทษ เมื่อกี้นี้พี่ผิดเอง พี่ไม่ควรที่จะอารมณ์เสียใส่เธอ เอมมี่ พี่จะพาเธอกลับไปที่ห้องของเธอ” เอมิลีเพียงแค่พยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไรอีก เธอยื่นมือออกไป เพื่อที่จะให้เขาช่วยพาเธอเดินไปยังโรงแรม เมื่อพวกเขาเดินมาถึงโรงแรม เอมิเลียก็รีบดึงมือของเธอออก ก่อนจะพูดเบา ๆ ว่า “แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันจะขึ้นไปเอง พี่โนแลน วันนี้พี่ก็ทำงานหนักมาทั้งวันแล้ว พี่ควรไปจัดการทำธุระของพี่บ้าง” เมื่อรีสอร์ทมีคนมีชื่อเสียงและคนสำ