บทที่ 655 คำขอบคุณที่ได้รับ

ลูซี่หน้าแดงทันทีเพราะคำพูดของโจเอล เธอคลำหาคำพูดและเธอก็หลบสายตา เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกกระสับกระส่าย โจเอลกล่าวต่อว่า “เรียกผมแบบนั้นสักครั้ง มันจะเป็นคำขอบคุณที่ผมอยากได้จากคุณ” เสียงที่เย้ายวนของชายผู้นี้ทำให้หัวใจของลูซี่เต้นแรงไปทั่วพื้นที่ราวกับลูกกวางโดนเตะ เธอรู้สึกเขินอายว่า “คุณจะให้ฉันบอกแบบนั้นคุณไม่ได้หรอก มันค่อนข้างอึดอัด...” โจเอลร้องเสียงดังก่อนจะพูดจบ พร้อมกับความประหลาดใจของเธอ “ภรรยา” ลูซี่ “...” โจเอลจ้องที่เธอด้วยความคับข้องใจ “ดูสิ ผมยังทำได้เลย คุณหมดรักผมแล้วใช่ไหม เพราะคุณไม่ทำ บอกผมสิว่าคุณตกหลุมรักคนอื่นใช่ไหม?” ขณะพูด เขาก็เอื้อมมือไปจั๊กจี้เธอ พระเจ้ารู้ว่าลูซี่กลัวการจั๊กจี้มากที่สุด เธอหัวเราะคิกคักทันทีที่โจเอลวางมือบนเธอ ลูซี่ต่อสู้ท่ามกลางเสียงหัวเราะและพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของเขา แต่ชายผู้นั้นก็รั้งเธอไว้แน่นในอ้อมแขนของเขา เธอไม่มีทางหนีรอดไปได้ โจเอลยิ้มอย่างชั่วร้าย “คุณจะทำหรือไม่? ทำไหม?” ลูซี่ตอบว่า “ฮ่า ๆ ... หยุดจั๊กจี้ฉันสักที... มันจั๊กจี้จัง... ฮ่า ๆ ...” เธอเกือบจะร้องไห้เพราะเสียงหัวเราะ แต่โจเอลปฏิเสธที่จะปล่อยให้เธอหลุด