บทที่ 530 ตกอยู่ในอันตราย

โคลอี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และเธอไม่กล้าที่จะยั่วยุเขา เธอจึงอดทนต่อความกลัวของเธอและพูดว่า “คุณต้องการเท่าไร?” คนขับเผยรอยยิ้มที่น่าสมเพช จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าที่เรียบเนียนของเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เงินไม่พอหรอก ฉันอยากให้คุณมากับฉันแค่คืนเดียว” พูดจบเขาก็เริ่มดึงเสื้อผ้าของเธอ โคลอี้ตกใจและโกรธในเวลาเดียวกัน เมื่อเห็นว่าเขาเอื้อมมือมา เธอรู้สึกรังเกียจอย่างยิ่ง เธอดิ้นรนขณะที่เธอตะโกนว่า “อย่าทำตัวหยาบคาบแบบนี้นะ! คนขับรถแท็กซี่ทุกคนมีประวัติอยู่ในระบบรักษาความปลอดภัยสาธารณะ ฉันจะฟ้องคุณในข้อหาล่วงละเมิดทางเพศ!” คนขับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "ล่วงละเมิดทางเพศงั้นเหรอ ถ้ามันเป็นการล่วงละเมิดทางเพศกับผู้หญิงคนอื่น แต่ผู้หญิงอย่างคุณคงไม่เป็นอะไรหรอก!” “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร!” โคลอี้ตะโกนลั่น “เฮ้! คิดว่าฉันไม่ได้อ่านข่าวเหรอ? ฉันรู้ว่าคุณเป็นใครเมื่อคุณเข้ามา คุณจะนอนกับผู้ชายคนอื่นเพื่อเงินเมื่อสองปีก่อน ดังนั้นอย่าแสร้งทำเป็นว่าเป็นคนสูงศักดิ์ในตอนนี้!” เสื้อผ้าของ โคลอี้ขาดเมื่อเธอกรีดร้อง ในเวลาเดียวกัน เธอพยายามเปิดประตูรถอย่างสุดกำลัง และหลุดออกจากรถใ