บทที่ 497 โจเอลที่ไม่ธรรมดา

โจเอลยังคงควบคุมการเคลื่อนไหวของเธออยู่ แต่คราวนี้ เขาเข้าไปใกล้หูของเธออย่างหอบหนัก “ไม่ต้องถามอะไรผม มากับผมเถอะ!” เขาบังคับเธอเข้าไปในรถขณะที่พูดแบบนั้น ลูซี่ตกใจและลนลาน หลังจากที่ลูซี่ถูกผลักเข้าไปในที่นั่งผู้โดยสาร เขาก็ขึ้นไปที่ที่นั่งคนขับ เขาเหยียบคันเร่งของรถ และขับรถไปด้วยความเร็วสูงสุดในทันที จู่ ๆ เหมือนรถเหาะได้อย่างกะทันหัน ลูซี่กรีดร้องและหลับตาลง “โจเอล คุณต้องการอะไร!” โจเอลไม่ตอบเธอ เธอได้ยินแต่เสียงเครื่องยนต์ที่อึกทึก ในไม่ช้า ลูซี่ก็ถูกพาไปที่บ้านพักของโจเอลในชนบท ลูซี่ถูกดึงลงจากรถ จากนั้นเขาก็จับมือเธอและเดินไปที่วิลล่า เธอไม่สามารถหลุดพ้นได้ ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนหนีอย่างไร ความกลัวอันยิ่งใหญ่ตามหลอกหลอนลูซี่ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง ลูซี่สามารถใช้ทักษะเทควันโดโดยเฉลี่ยของเธอเพื่อโจมตีโจเอล แต่เธอรู้ว่าถ้าเธอทำเช่นนี้ โจเอลอาจจะโกรธ ดังนั้น ลูซี่จึงระงับความกลัวในใจ กัดฟันและปล่อยให้โจเอลลากเธอเข้าไปในวิลล่า เขาพาเธอไปที่ห้องของเขาแล้วโยนเธอลงบนเตียง "ปล่อยฉันไป! ปล่อยเถอะนะ!" เธอตีเขาอย่างสิ้นหวัง เธอสัมผัสได้ถึงอันตรายและรู้ว่าเขากำลังจะขืน