บทที่ 452 ช่วงเวลาแห่งความรักและความสุข

เจเน็ตหน้าแดงด้วยความเขินอาย เธอเองก็เป็นแม่คนแล้ว เธอจะยังถือว่ายังเด็กอยู่ยังงั้นเหรอ? ถึงอย่างนั้น คำพูดของพนักงานก็ดึงดูดเลียมอย่างเห็นได้ชัด เขายิ้มเล็กน้อย เขาทำท่าอย่างโอ้อวดโดยไม่ต้องถามถึงราคาด้วยซ้ำไป “ใส่ถุงเลย!” เจเน็ตรีบดึงมือของเขา “ฉันไม่จำเป็นต้องลองเหรอ?” ชุดนี้เอวแคบมาก เธอกังวลว่ามันจะไม่พอดีกับเธอ เลียมหรี่ตาลงที่เธอ มองเธอขึ้นแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็น มันเหมาะกับคุณอย่างแน่นอน” เมื่อเขาพูดอย่างนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เจเน็ตก็หน้าแดงอย่างเขินอาย พนักงานร้านยิ้มและถามว่า “ท่านค่ะ คุณจะจ่ายเป็นเงินสดหรือบัตรเครดิตคะ?” "บัตรเครดิต" "ได้ค่ะ เชิญทางนี้” เลียมไปกับพนักงานร้านเพื่อจ่ายค่าชุด ขณะที่เจเน็ตยืนรออยู่เงียบ ๆ ไม่นานเขาก็ออกมาพร้อมกระเป๋า สามถุงสำหรับหนึ่งชุด? เมื่อเธอรับไป เธอเห็นว่าเขาซื้อกระเป๋าถือและรองเท้าที่เข้าชุดกันสำหรับเธอจริง ๆ มีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ในหัวใจของเธอ ผู้ชายคนนี้! พนักงานร้านรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่านักท่องเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นคนมีฐานะที่ร่ำรวยและน่าเคารพ แต่ลูกค้าที่ว่องไวและเป็นกันเองด้วยเงินของพวกเขากลับมีน้อยและ