บทที่ 422 ลอบสังหาร

“แน่นอนว่าองค์กรไม่เคยโกหก นอกจากนี้หากหัวใจของคนไม่อยู่ในองค์กรอีกต่อไป ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะรักษาพวกเขาไว้อยู่ดี” “ดีมาก งั้นฉันจะทำ” "ดี เอเวลิน คุณไม่เคยทำให้ผมผิดหวัง ครั้งนี้ผมหวังว่าคุณคงจะไม่ทำเช่นกัน” เอเวลินหัวเราะอย่างไม่มีอารมณ์ขัน เธอวางสายโดยไม่พูดอะไรอีก ลมกลางคืนพัดมาอย่างแรง เอเวลินเดินไปที่ระเบียงและจ้องมองไปที่ทะเลที่มีแสงไฟของเมือง เปลือกตาของเธอหย่อนลงเล็กน้อย ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอขบริมฝีปากและหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า เมื่อเปิดเครื่อง เธอเห็นหมายเลขโทรศัพท์ที่เพิ่งโทรหาเธอเมื่อไม่นานนี้ แววตาซับซ้อนแวบผ่านดวงตาของเธอ “เซเว่น ฉันทำธุรกิจของฉันเสร็จแล้ว ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรื่องที่คุณถามแล้ว และฉันมีข้อมูลบางอย่าง เธอสะดวกที่จะพบกับฉันตอนนี้หรือไม่?” ในอีกด้านหนึ่ง เมื่อเนลล์ได้ยินคำขอของเอเวลินเธอก็ตกลงอย่างรวดเร็ว “แน่นอน เธออยู่ที่ไหน? ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” “เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ให้นะ” "ตกลง" หลังจากวางสาย ดวงตาของเอเวลินก็ฉายแววเย็นชา นิ้วที่คล่องแคล่วของเธอพิมพ์และส่งข้อความ เมื่อเนลล์และกิดเดียนขับรถไปยังที่อยู่ที่ เอเวลินส่งมาพวกเขารู้ว่าที่นี่เป็นโรงแร