บทที่ 214 การพบกันระหว่างสองครอบครัว

เวลาผ่านไปสักพักก่อนที่อีกด้านจะได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ “คุณพูดอะไร?” “ฉัน?” เซลีนแปลกใจเล็กน้อยที่เจสันถามคำถามนี้กับเธอ เธอกัดริมฝีปากของเธอและหน้าแดงขึ้นอย่างรุนแรงขณะที่เธอพูด “แน่นอน ฉันหวังว่าฉันจะได้แต่งงานกับคุณเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ พี่เจย์ หลังจากที่พวกเราอยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่งแล้ว...” “ถ้าคุณพูดอย่างนั้น พวกเราจะแต่งงานกัน!” ประโยคนั้นถูกพูดออกมาด้วยความใจเย็นและมั่นคงทำให้ความตกใจของเซลีนกลายเป็นความอิ่มเอมใจ “จริงเหรอ? หมายความว่าอย่างไรพี่เจย์?” เจสันมองออกไปข้างนอกหน้าต่างอย่างไร้อารมณ์ ตอนกลางคืนจราจรหนาแน่น ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกถึงความโดดเดี่ยวและเศร้าอย่างแปลกประหลาด ราวกับเปลวไฟที่ลุกไหม้ชั่วนิรันดร์ในใจของเขาถูกดับลงอย่างช้า ๆ ตามกาลเวลา เขาพูดอย่างไม่พอใจ “แน่นอนผมหมายความว่าอย่างนั้น คุณอยู่กับผมมานานและคุณอุ้มท้องลูกของผม แม้ว่าเด็กจะไม่ได้อยู่กับเราแล้ว แต่ผมก็ควรรับผิดชอบ คุณไม่เห็นด้วยเหรอ?” เซลีนแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ “พี่เจย์ ขอบคุณ ฉัน ฉัน คิดว่า...” เธอสะอื้นและพูดด้วยความยากลำบาก หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็พึมพำออกมา “หลังจ