บทที่ 1042 มีทางออกเสมอ

“ใช่ แต่คงเป็นโรงน้ำแข็งจริง ๆ ไม่ได้ ที่ฉันหมายถึงคือที่ไหนสักแห่งที่มีอากาศเย็นพอ ๆ กับโรงน้ำแข็ง อย่างเช่นห้องใต้ดินที่อากาศเย็น” ฌอนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเขาจะส่ายหน้า “นายทำให้ฉันจนปัญญา ฉันสร้างห้องใต้ดินเอาไว้ที่นี่ เพียงแต่ว่ามันไม่เย็นน่ะสิ นายต้องเข้าใจด้วยนะว่าเราอยู่ในทะเลทราย การที่จะหาสถานที่ที่มีอากาศเย็นในทะเลทรายมันเป็นไปไม่ได้” สเปนเซอร์ขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีเมื่อเขาได้ฟังคำตอบของฌอน “แล้วตอนนี้เราควรจะทำอย่างไรกันดี? ถ้าไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม พืชชนิดนี้จะไม่สามารถเติบโตได้” กิดเดียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มเข้ม “จำเป็นจะต้องปลูกในสถานที่แบบนั้นด้วยเหรอครับ?” “ใช่” กิดเดียนครุ่นคิดก่อนจะเสนอขึ้น “ถ้าอย่างนั้นทำไมเราไม่เปลี่ยนสถานที่ล่ะครับ? กลับไปยังบ้านเกิดของผม ที่นั่นมีวิลล่าอยู่หลังหนึ่งมีสภาพภูมิประเทศที่คล้ายกันมาก” “บ้านเกิดอย่างนั้นเหรอ?” จู่ ๆ สีหน้าของสเปนเซอร์ก็เปลี่ยนไปจากนั้นเขาจึงส่ายหน้า “ไม่ ผมจะไม่ไปที่นั่น” กิดเดียนไม่เข้าใจ เนลล์จึงเอ่ยถามขึ้น “ทำไมถึงไม่ไปล่ะคะ?” สเปนเซอร์ดูอารมณ์เสีย ฌอนเหมือนจะหวนคิดถึงเรื่องอะไรบางอย่าง