บทที่ 510

ฉันหยิบแก้วของเขาขึ้นมาจิบ “ทำไมคะ?” ฉันถาม เขาสั่งอีกครั้ง “จิบอีกซิ” ฉันจึงยกแก้วขึ้นมาจิบอย่างเชื่อฟัง เพียงเท่านั้น ฉันก็รู้ได้ถึงรสชาติของแชมเปญพร้อมกับรสชาติของขนมปัง ฉันยิ้มแล้วตอบเขาไปว่า “นี่เหมาะกับฉันจัง” แซคคารี่พยักหน้า “อย่าดื่มเยอะเกินล่ะ” ฉันเพิ่งจะรับการผ่าตัดไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ฉันจึงไม่ควรจะดื่มมากเลยทำแค่เพียงจิบเบา ๆ ไปสองจิบ แล้วจึงไม่กล้าที่จะดื่มต่อ ฉันยื่นไวน์กลับไปให้กับแซคคารี่ แซคคารี่ถามกลับมาอย่างงง ๆ “ทำไมล่ะ? เธอไม่ชอบเหรอ?” ในอดีต เขาคงจะไม่ถามฉันว่าฉันชอบหรือไม่ชอบ ฉันรู้สึกได้ว่าเขากำลังทดสอบอะไรสักอย่างอยู่… หรือมันจะเป็นเพราะว่าแซคคารี่รู้แล้วว่าฉันรับการผ่าตัดมาไม่นานนี้? อย่างไรก็ตาม ฉันได้สั่งคนที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดอย่างชัดเจนแล้ว ฉันเกิดความสับสน ฉันเลยตัดสินใจจะไปถามลีโอในภายหลัง “ไม่ค่อยน่ะค่ะ ฉันแค่ไม่ค่อยอยากดื่มเท่าไหร่” คำแก้ตัวของฉันมันแย่มาก อย่างไรก็ตาม แซคคารี่ไม่ได้บังคับให้ฉันดื่มต่อเพราะว่าฉันไม่เต็มใจที่จะดื่ม หลังจากทานมื้อเที่ยงกันเสร็จแล้ว เขาก็พาฉันไปเดินในห้างสรรพสินค้า แซคคารี่เลือกเครื่องดื่มมาสองขวดแล้ว