บทที่ 404

“รักเหรอ? คิดจะใช้คำนั้นมาผูกมัดฉันหรือไง?” คำถามนั้นตรงและเชือดเฉือน แซคคารี่หันกลับไปมองเอ็มมี่ด้วยแววตาร้ายกาจ “แต่รักของเธอมันกำลังขวางทางฉัน” เอ็มมี่ชะงักพร้อมถอยหลังไปก้าวหนึ่งเชิงยอมแพ้ “ได้ จะทำอะไรก็ทำ ฉันไม่สนใจตระกูลฮูลหรอก! นอกจากนี้ มาร์ตี้ก็เหมาะกับตำแหน่งนั้นมากกว่าฉัน ฉันขอพูดอีกครั้งตรงว่า ฉันไม่สนใจตระกูลห่าเหวนี่อีกแล้ว ทำตามใจนายซะให้พอ!” แต่ร่างสูงกลับนิ่งเฉยราวไม่ได้ยินคำพูดของหญิงสาว อย่างกับว่าความรักของเธอ ความโกรธ และความเจ็บปวดที่พรุ่งพล่านออกมาเป็นเพียงละครตลกที่กำลังฉายอยู่ต่อหน้าเขาเท่านั้น! แซคคารี่หันไปพูดกับมาร์ตี้อีกครั้ง “มาร์ตี้ จากนี้ไป ห้ามให้เธอมาเจอฉันอีก รวมทั้งห้ามย่างก้าวเข้ามาเหยียบเมืองถงเช่นกัน” เอ็มมี่แสยะยิ้ม “ฮาฮ่า! ช่างเย็นชาและไร้หัวใจเสียจริง ไม่ต้องห่วง ฉันไม่สนเรื่องของนายอีกแล้ว!” หากให้พูดแล้ว ในโลกนี้มีเพียงเอ็มมี่คนเดียวที่กล้ายืนต่อล้อต่อเถียงกับแซคคารี่แบบนี้ พอพูดจบสาวเจ้าก็ชักหน้าตึงใส่ร่างสูงพลันหันหลังก้าวฉับ ๆ ออกไปจากคฤหาสน์ทันที และสถานการณ์ก็กลับมาสงบดังเดิม! เมื่อน้องสาวเดินจากไป มาร์ตี้ก็รีบพูด “นายไม่เห็นต้อ