บทที่ 278

มันยากที่จะเข้าใจคำว่า ‘ออกไปจากตระกูลชิค’ ดังนั้น ฉันถึงถามแซคคารี่อีกครั้ง “ทำไมจู่ ๆ ท่านถึง...” ด้านล่างของคลับเฮ้าส์ยังเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่กำลังเมามันส์กับแสงสีและดนตรีที่ดังกระหึ่ม สปอร์ตไลท์สีสันหมุนสาดแสงไปมาทั่วพื้นที่ทั้งหมด รวมทั้งชั้นสามที่เราทั้งคู่ยืนกอดกันอยู่ แสงจ้าที่กระทบลงบนคนร่างสูง นัยน์ตาคู่คมหรี่ลงเล็กน้อย “แม่ใช้จังหวะที่พ่อล้มป่วยอยู่โรงพยาบาลหนีไปที่เมืองอู๋” แสดงว่าตอนนี้แม่ของแซคคารี่อยู่ที่เมืองอู๋ นั่นเป็นสาเหตุที่เขามาที่นี่สินะ ฉันเริ่มกังวลขึ้นมานิด ๆ “แล้วคุณจะทำยังไงต่อ?” “เราเจอกันแล้ว แต่ท่านไม่ยอมกลับไปที่คฤหาสน์ และก็ไม่ยอม...” แซคคารี่ชะงักไป ก่อนจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที “เธอไม่เล่นเกมต่อเหรอ?” “ยาราเล่นแทนฉันอยู่” แคโรอธิบาย พลางซุกลงที่อกหนา “เธอควรกลับเล่นกับพวกนั้นต่ออีกหน่อยนะ” “แล้วคุณล่ะ?” ฉันถามย้ำ “ฉันกำลังรอคนบางคนอยู่ เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันนิดหน่อย” ถ้าแซคคารี่กำลังยุ่ง ฉันก็ไม่ควรเข้าไปรบกวนเขา แขนเรียวผละออกแล้วหมุนตัวกลับเข้าไปในห้อง ภาพที่เห็นคือยารากำลังทิ้งไพ่ที่ทำให้มาร์ตี้เป็นฝ่ายได้เปรียบ “ขอบใจนะ ยารา!”