บทที่ 320

โจเอลพูดขึ้นในทันที “เขาเป็นคู่หมั้นของแคทเธอรีนจากโกลเด้น คอร์ปอเรชั่น...” “ไม่เคยได้ยินเลย” ฌอนมองไปทางอื่น สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ถ้วยกาแฟซึ่งอยู่ต่อหน้าเขา “ใคร ๆ ก็สามารถนั่งที่เก้าอี้แถวหน้าของตระกูลยูลได้ใช่ไหมครับ?” ด้วยเหตุนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาของเวสลีย์ก็กลับเป็นซีดเผือดลงทันที แววตาของเขาฉายแววเคร่งขรึมออกมา แคทเธอรีนรู้สึกราวกับว่าถูกตบหน้า หญิงสาวถูกทิ้งให้อยู่ในสภาพที่น่าขายหน้า เมลานี่หัวเราะกับตัวเอง “แน่นอนค่ะ ดูสิคะคุณชายฮิลล์เป็นใคร ไม่ใช่ทุกคนที่จะนั่งกับเขาได้สักหน่อย” คุณผู้หญิงยูลรู้สึกอับอาย อย่างไรเธอก็เป็นคนขอให้เขานั่งตรงนี้ “ผมไปที่โต๊ะอื่นก็ได้ครับ” เวสลีย์ลูบหลังมือของแคทเธอรีนเบา ๆ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับแล้วเดินไปยังโต๊ะอื่น “รอก่อนค่ะ ฉันจะไปกับคุณด้วยค่ะ ยังไง… ฉันก็ไม่คู่ควรที่จะนั่งกับคุณชายฮิลล์คนโตเหมือนกัน” แคทเธอรีนตามเวสลีย์ไป ในที่สุดพวกเขาทั้งสองคนก็นั่งลงที่โต๊ะอื่น ฌอนกัดริมฝีปากบางของเขาขณะที่เขานั่งลงบนเก้าอี้แถวหน้า ใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่ได้แสดงความยินดียินร้ายอะไรออกมาในขณะที่คิ้วค่อย ๆ ขมวดเข้าหากัน ทุกคนสามารถบอกได้เลยว่าค