บทที่ 301

8:00 น. แคทเธอรีนเดินเข้ามาในวิลล่าพร้อมกับอ้าปากหาว เมลานี่ที่กำลังทานอาหารเช้าอยู่ก็ลุกขึ้นทันทีพลางพูดขึ้น “คุณพ่อคะ ดูสิคะ หนูบอกคุณพ่อแล้ว ว่าเมื่อคืนเธอออกไปข้างนอกแล้วไม่กลับมาทั้งคืน ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนกันออกไปอยู่ข้างนอกกลางค่ำกลางคืนไม่ยอมกลับ? หนูคิดว่าเธอต้องออกไปทำเรื่องเหลวไหลข้างนอกแน่ ๆ เลยค่ะ” “...” แคทเธอรีนจ้องมองไปที่เธอ ทั้งเยาะเย้ยในใจ ถ้าเมลานี่ดูแลแฟนของเธอได้ดี แล้วแคทเธอรีนจะต้องเดือดร้อนไปดูแลเขากลางค่ำกลางคืนแบบนั้นไหม? “เธอมองอะไรของเธอ? ฉันพูดอะไรผิดไปหรือไง?” เมลานี่ย้อนกลับไปตรง ๆ “ไม่หรอก เธอพูดถูกแล้วล่ะ เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี เธอเองนี่ที่เรียกฉันว่าคนบ้านนอก และเป็นลูกนอกสมรส” แคทเธอรีนระบายยิ้มออกมาแล้วไม่สนใจเธอ แคทเธอรีนนั่งลงแล้วเริ่มรับประทานอาหารเช้าอย่างใจเย็นและเรียบร้อย “คุณพ่อคะ คุณพ่อได้ยินที่เธอพูดไหม....” “เลิกอ้างนู่นอ้างนี่สักที พ่อเชื่อใจแคทเธอรีน เธอมีคู่หมั้นแล้ว” โจเอลพูดขัดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “นอกจากนั้น ลูกเองก็ยังเคยออกไปเถลไถลข้างนอกตลอดทั้งคืนด้วยไม่ใช่เหรอ? ลูกยังกล้าพูดแบบนั้นกับเธออีก” ใบหน้าของเมลานี่แดงก่ำจาก