บทที่ 237

หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน แคทเธอรีนถอดสร้อยเพชรอย่างระมัดระวัง หลังจากที่นั่งอยู่ใต้โคมไฟตั้งโต๊ะและมองมันด้วยความรักใคร่ “มันสวยมาก ไม่มีตำหนิเลย” “ผมคิดว่าคุณพูดว่าไม่ชอบจิวเวอรี่ซะอีก”ฌอนเดินมาข้างหลังเธอและแกล้ง “คุณพูดแม้กระทั่งว่ามันเป็นของมือสอง” แคทเธอรีนเขินและพูดตะกุกตะกัก “ฉัน… ฉันแค่คิดว่ามันแพงเกินไป มันสามพันล้านดอลล่าร์เลยนะคะ จะต้องใช้เวลานานขนาดไหนในการทำเงินให้ได้มากขนาดนั้นกัน?” “อีธาน โลว์เต็มใจที่จะจ่ายเงินมากขนาดนั้นเพื่อผู้หญิงของเขา แล้วทำไมผมต้องใส่ใจกับเงินจำนวนแค่นี้ด้วย?” เขาพูดอย่างดูถูก “สำหรับผม เงินไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคุณชอบมัน” แคทเธอรีนกะพริบตา ทันใดนั้นเองเธอก็เข้าใจแล้วว่าเขาพยายามที่จะเอาชนะอีธาน อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะยิ่งเขาสนใจอีธานมากเท่าไหร่ นั่นยิ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นห่วงเธอมากเท่านั้น “ฌอนนี่ อีธานไม่มีอะไรที่ต้องยุ่งเกี่ยวกับฉันแล้วจริง ๆ และฉันก็ไม่ได้รักเขาแล้วค่ะ คนที่ฉันรักคือคุณ” เธอหันหลังกลับมา และกอดรอบคอเขาไว้ก่อนที่จะจูบบนใบหน้าของเขา หัวใจของเขาเกิดความปรารถนา ในอดีต แม้ว่าเขาจะสามารถทำเงินได้มากก็